Գնամ, բռնեմ ես ճամփան

Աբու-Լալա Մահարու...
Բայց, դեռ չանցած կեսն անգամ,
Ես այս հարցն եմ ինձ տալու.
-Ո՞ւր ես փախչում դու քեզնից,
Կանգ ա՛ռ, նայիր չորս կողմդ,
Հոգիդ մաքրիր հին բեռից,
Եվ մի՛ վատնիր նոր օրդ։
Մե՛կ է, ոչինչ չես փոխի
Մոլորակում այս մեղսոտ,
Նույնիսկ մահը Հիսուսի,
Բան չփոխեց մարդկանց մոտ։
Ոնց եղել են շահամոլ,
Աչքածակ ու ընչաքաղց,
Նույնն են մնում և այսօր,
Այդպիսին են, ի՞նչ արած։
Մնա՛, ապրիր քո հողում,
Ջրիր ծառդ աճեցրած,
Ո՞վ է փորձածը թողնում,
Խմում թանը չփորձած։
ՀայՔ