როგორ ხარ?

-კარგად შენ ?
- მეც. შენ ფოტო გამომიგზავნე...
- აჰა...
- რა ლამაზიხარ
- მადლობა^^
- კიდე გამომიგზავნე...
- რათ გინდა ამდენი...
- მიდი რა.
- აჰა და ვსო...
- ლამაზოოო
- მადლობა.
- რაღაც უნდა გითხრა.
- მიდი
- "მიყვარხარ"
-მე 'ვერ' შეგიყვარებ!
- რატომ...?
- უბრალოდ ვერა და მორჩა!
- ხო გავიგე, მარა მიზეზი ხომ უნდა იყოს?
- არის მიზეზი, რომელსაც შენ ვერ გაიგებ.
-გავიგებ თუ მეტყვი...
-არშემიძლია...
-რატომ ?
- იმიტომ, რომ ვისაც ეს ვუთხარი, ვინც ეს
გაიგო ყველამ მიმატოვა...
-მე არ მიგატოვებ.
- მერე რა, ვერ გეტყვი.
- ძალიან გთხოვ.
-ვერა-მეთქი!
-გთხოვ გთხოვ...არმიგატოვებ, და არც
არავის ვეტყვი.
- ასე ძალიან გინდა ?
- კი..
-კარგი გეტყვი, მაგრამ არმოგნია ადვილი
იყოს.
- მიდი
-სიმსიმნე მაქვს. დაკმაყოფილდი?!
- ამიტომ მიგატოვებს მეგობრებმა?
- კი...ყველამ.
- ფუ მაგათი !
- ხო ასეც ხდება ხოლმე.
-კარგი თემა შევცვალოთ...
- აი უკვე მტოვებ.
- არა. უბრალოდ არმინდა ამ თემაზე
გესაუბრო შენთვის ცუდია.
-კარგი.
-კაი
-მეშინია...
-ნუგეშინია!
ამით დამთავრდა მათი დიალოგი იმ
დღისით... და მშინ როცა გოგონა მიდიოდა...
უკვე ოპერაციაზე იქ. მაშინ ბიჭს მიწერა:
- ოპერაცის ვიკეთებ. არასდროს
დამივიწყო...
- კარგად იქნები არ დაგივიწყებ.
- კარგი.
- კარგი, მაგრამ ერთი გული არ შეგიძლია ?
- არშემიძლია.
-კაი
-კარგად
-კარგად
ამის შემდეგ გოგონა წავიდა, იქ თავის
სამყაროში, მაგრამ სამწუხაროდ ბიჭმა ის
მალევე მიივიწყა.
ის პირობაც კი აღარ ახსოვს გოგონამ რომ
დაადებინა.
"არასდროს დამივიწყო"-ვო.