Левая колонка
Каранга тун, нечен ойлор,уйку келбей козумо.
Сагынычтан, кусалыктан, тырыш тушуп жузумо.
Кетээр эле,сагынычым, жан кейиткен кусалык.
Тойо тиктеп, козумду албай,апакемдин жузуно.
Аралык бизди болгон, таш боор беле тагдырым.
Мээриминден алыс Болуп, Сезип турам кадырын.
Эркелетип Жумшак Сылап, Ооп койсонуз Акырын.
Алмаштырбайм Ал мээримге, Бут дуйнонун алтынын.
Оо апаке, бой жетилди,эсине келди тентегин.
Ден-соолугун,жаштыгынды,омурунду бергенсин.
Мейли болсун, Кудай берсе элу жаш.
Мен озуно баламын, мен озуно экенмин.
Эрте коктом, жаздын жылуу куну эле.
Баарыбыз арзыгып куткон Мына Ошол кун...
Окуп жургон кезде,Кореяга барабызбы жокбу, же ушинтип окуп эле калып кете беребизби деген ойлор кыйначуу.
Кудайымдын бизге да жазганы бар экен,экзамендерден ийгиликтуу отуп, Кореяны коздой сапар тарттык.
Аэропортко баратабыз...балдардын жузундо кубаныч, кулкулору жайнап турду. Менинда уртумда жылмаюу болгону менен,конулумон бир башкача сезимдер отуп турду.Бир жагы озумо ишенбей, бир четинен уйдон алыстап баратканыма ичимен сызып жаттым.
Самалетко отураарда апама телефон чалып, учуп жатканымы айттым. Апам жакшылыгын тилеп, батасын берип кала берди.
А менин коздорумо акырындап жаштар толду, жанымдагыларга байтка
™ ™
Поделился видео
00:47
0 комментариев
1 раз поделились
372 класса
™ ™
Поделился заметкой
- Класс
На этом пока всё
Войдите в ОК, чтобы посмотреть всю ленту