- რა მატირებს ?

- ხო დავიღალე .. - რით ? - ყველაფრით! - რა მააწუხებს ? - უიმედობა, ყველაფერი ნერვები მტკივა, ყველაფერი მაღიზიანებს, არის მომენტი როცა, ეცემი და მერე ვეღარ დგები, აი ეხლა ესევარ. ყელში რაღაც, გეჩხირება არც იქეთ გადაგის, და არ'ც აქეთ ამოდის რომ ამოისუნთქო ერთადგილზეა, უძრავად სუნთქვას მეტად, გიძნელებს ისედაც ძლივსღა სუნთქავ ამდენი მოუშუშებელი იარებისგან, რომელსაც რით უმკურნალო არ იცი, დრო ყცველაფერს აშუშებს და მათაც შეახორცებს, გგონია .. გულში, ყოველ წუთს ლოცულობ სული შემიბერე გულზე ღმერთო იარები მეწვის, ამოსუნთქვა გინდა და იგუდები ყვირილი გინდა და ჩუმდები ტირილი გინდა და ვერ ტირი, წერ, წერ და წერ, ყოველი დღე უკეთესის მოლოდინში იწეელება იზლაზნება მერეკი ყველაფერი ბნელდება მზე ისვენებს მთვარეს უთმობს ასპარეზს, ღამე კი მეტად, გიჭირს რადგან მოგონებები გაწვება და ვერსად გაექცევი ვერ უშველი საკუთარ თავს, არ'ც ძილი გინდა იქაც სადღაც არარეალურში, გადავარდები მერეკი მწარეა რეალობასთან შეგუება, და ისევ ტირი .. ყოველი ჩემი ნაწერი , იწყებოდა, უიმედობით და სრულდებოდა, კარგისმოლოდინით დღეს პირიქითაა, არაფერია კარგად, და კარგის მოლოდინმა'ც დაგღალა უბრალოდ ტკივილი,უნდა გაიხადო, შენი ცხოვრებისთანამგზავრი მან შენში, ბინა იქირავა და დიდხანს არ აპირებს, შენგან აბარგებას, სანამ ყველაფერი არ დაილეწება შიგნი, სანამ აღარ ივარგებს აღარაფერი საცხოვრებლად მანამდე ის არ წავა, ელოდე დროს ის მალე გაგანადგურებს ((