Өмүрүмдүн он беш жылын гезитке арнадым. Далай жолу гезитти таштап башка кесипке кетүүгө аракет кылдым. Колуман жазгандан башка эч нерсе келбеди. Ушул жылдарда өзгөрүүгө себептер болду бирок ага баш ийбедим. Бир жарым жыл мурун кызым менен жумушум жок калдым. Мурункудай догумду артып гезиттен жумуш издебедим. Кызымды ээрчитип мамлекет тарабынан мага окшогон жарандарга жеңилдетилген курстарга багыт алдым. Үч айлык бычуу курсуна окудум. Ошол жерден тигүү машиналарын, тордоочу машинаны көрдүм, тайпалаштарымдын баары окууга чейин тигүү цехинде иштеп дасыгып калыптыр. Алардан калгым келбеди. Окудум, издендим. Алардын катарынан калбай чертификат алдым. Бул жолу алган сертификаттан да үйрөнгөндөрүм
Ооуу бул жакта бирөө-жарым барбы?! Ээн калган үйдөй эле аңгырайт да. Баягы лента да жоголуп жалаң эле аватардагы сүрөттөр шагырап калыптыр. Кирип алып түнт токойдо адашып кеткендей болдум…