ГОМЕР ПЫЯЛА.

Минем күз яшьләрен
бикләп куйдың,
Яратмадың юеш күзләрем.
Еллар узгач йозак ачылды шул,
Яшем юды сагыш эзләрен.
Үксеп - үксеп ялгыз елаганда
Йөрәк гүя тозлы суларда.
Төшләремдә елгаларда йөздең
Һава җитми кайчак суларга.
Син елама, бары көлеп яшә!
Синең әйткән соңгы сүзләрең...
Ничекләр соң көлеп яшим икән,
АЧЫ яшен түгә күзләрем.
Артта калды бик күп мизгелләр,
Ә һаман да күңелем елый,
Югалтуга хәтер түзә алмый,
Йөрәктәге яра төзәлми.
Пыяла шул гомер... Пыяла...
Ташлар тисә чатный- уала...
Күз яшьләрем юа сагышым
Пыяладай бәллүр язмышым!
Сәрия Исламгалиева
02.02.2024