ҖАННАР ЯШИ БОЛЫТТА.

Ак болыт артына синең җаның,
Урынын тапкан сыман сыенды.
Шул болытка билбегәңне элдең,
Минем йортым мәнгелектә - дидең.
Баш очыннан кулларыңны ботап
Үтәрсеңме син, җилләр искәндә?
Бәхет тамчысыдай тамарсыңмы,
Яңгырлар булып, җылы мизгелдә.
Ак кар бөртекләредәй, кышларда,
Кунып эрерсең кайнар учларга.
Назларны, өләшерсең язларда,
Ялгызлыкка дучар булганнарга.
Ярдәм кулларыңны да сузарсың,
Авыр чакларда, мохтаҗ бәндәгә.
Өмет итеп догалар көтәрсең,
Салават әйтүчедән таңнарда.
Зәңгәр күктә болытларга карап,
Менәр баскычлар барын, мин беләм.
Күзләр белән, күрә алмасам да.
Күңелем хисле, тоям мин сизәм.
Сәрия. Исламгалиева
13.09.2025