მე დავამთავრე სიყვარულსი

დამარცვალება,
მე დავამთავრე ჩემი გულის
გარდაცვალება,
ის სიყვარული დავამთავრე
მე რომ მიყვარდა,
და ისიც თითქოს ყველაფერი
გულს რომ მიკლავდა,
არ მემეტები მაგრამ რავქნა
არც შენ დამინდე,
არცერთი სიტყვა სიყვარულის
მე არ გამინდე,
მე ქარავნებით მოგიზიდე
ლამაზი ბედი,
შენ კი შავთეთრად შემიგებე
ცხოვრების ხედი,
მე ვვოცნებობდი დაეხატე
უფუნჯოთ მხატვარს,
რომელიც ჩემში იმალება
და სულ შენ გხატავს,
სულ ის მინდოდა მოსულიყო
შენთვის ზამთარი,
რომ ჩემს სხეულში მომეძებნე
სადგაც გამთბარი,
სულ ის მინდოდა მიყვარხარო
ჩემთვის რომ გეთქვქ,
და ამ სიტყვებით ჩემი
გძნობა რომ დაგესეტყვა,
ბევრი მინდოდა ალბათ....ბევრი....რაც
არ მერგება,
რა არ მეკუთვნის ის ხომ
მაინც არ შემერგემა,
შენ არ გამტყუნებ, ყველაფერი
ჩემი ბრალია,
რომ არ გიყვარდი ჩემთვის
ხომ არ დაგიმალია,
მე ვარ ასეთი, შენ რას
გერჩი, ყველას ხიდი ვარ,
ყველა ზედ მიკვლის მაგრამ
თავად საით მივდივარ ?!
ჩემთვისაც არის სადღაც
გზები, მაგრამ ვერ ვხედავ,
ან ბრმა ვარ , ანდა კიდევ
წასვლას ვერ ვბედავ,
მე რომ წავიდე მერე რა
ვქნა, ვის მიგაბარო..?!
ნუთუ არ ჯობდა ერთხელ
გეთქვა რომ მიყვარხარო?
ალბათ არ ჯობდა რადგან
ენა არ აგიმღერდა,
ალბათ სხეულში შენი გული
ვერ მიმიღებდა,
ალბათ დაგღალე და ამიტომ
აღარ გინდივარ,
სწორედ ამიტომ სიყვარულო
მე შნგან მივდივარ!!!!!!!!.......