Xoşbəxt deyilsən? Var gücünlə qışqır " MƏN XOŞBƏXT DEYİLƏM...!!!" elə qışqır ki, dəqiq ve yaxşı eşidəsən dediyini və sonra necə xoşbəxt olmadığını kar bir insana izah etməyə çalış... Həyat mənasızdı sənin üçün? Bax bir pəncərədən ağaclar, parlaq günəş, mavi səma... Və sonra heyatin necə menasız olduğunu kor bir insana başa salmağa çalış... Özünü yararsız sayırsan? Bax bir özünə, əllərinə, ayaqlarına... Hamısı yerindədi, düzdü? İndi bunu əlil birinə şikayət et... Boş vaxtını mənasız əyləncələrə sərf edirsən? Sadəcə get bunu xərçəng xəstəliyine yoluxmuş, son 2 ayı qalmış birinə danış... O sənə böyük maraqla qulaq asar... INAN... Yenə de xoşbəxt deyilsən? Sən həqiqətən də özünü bədbəxt hesab ed
Gənc idilər, çox gənc… Bir-birləri ilə danışacaq cəsarəti tapmaları vaxt aldı, amma nəhayət bacardılar.eslində heç biri hər səhər avtobusa mindikləri tərəfdə yaşamırdılar. Oğlan dostugildə qaldığı üçün həmin dayanacaqdan minmişdi, qız ısə isə bacısı gildə. Sırf bir-birlərini görə bilmək üçün hər səhər tezdən evlərindən çıxıb şəhərin taaa o başından həmin dayanacağa gəldiklərini gülə-gülə bir-birlərinə etiraf etdilər bir gün…Universiteti bitirən kimi evləndilər. Xoşbəxt idilər, çox xoşbəxt. Bəzənişsiz, bəzən pulsuz qaldılar. Amma qəlbləri bir-birinə eləbağlı idi ki, heç bir şey gözlərinə görünmürdü. Ayın sonuna güclə çatdıqları zamanlarda da, məşhur bir həkim və məşhur bir memar olduqları zam