დაბრუნდი ქართველო მშობლიურ მიწაზე

აქ გელის სამშობლო და თბილი სახლ კარი
დაბრუნდით შვილებთან და ცრემლის მაგივრად
მრავალჟამიერ ყიჟინით დაჰკარითდამთავრდეს ქართველო დღეს შენი წვალება
მონობა შეცვალოს ბედნიერებამ
ამ ტკივილს რა ვუყოთ რით დავამარცხოთ
წამალი ვერ შექმნეს მეცნიერებმაცრით გაუმკლავდე რით დავამარცხო
დედის ცრემლები ამ მონატრების
რა უნდა ვუთრა რით დავავიწყო
ემიგრანტობის ეს მწარე წლებიწელი წელს მიზდევს ნაოჭი ჩნდება
იმ ქალის თვალზე სულ სხვა რომ მახსოვს
საქართველოში ქალები ხვდებათ
დღეს მათ შვილები ბავშვი რომ ახსოვდათ დამიბერდე ჩემო დედიკო
შენახარ ჩემთვის მუდამ უკვდავი
მაპატიე რომ ნაოჭს ვერ გიქრობ
და წლების ტკივილს ვერა ვუყავიგთხოვ მაპატიე ოდეს მე შევცდი
და შენს წწინაშე ხმას აუწიე
და ყოველ წელს რომ ასაკს გითვლიდი
დედას შვილობა ვერ გავუწიებევრი გატკინე და ვერ ვხვდებოდი
რომ შენზე კარგი არვინ გამაჩნდა
შენ კი ტირილით მუდამ ითმენდი
მაინც ჩემს მეტი არვინ გაგაჩნდაემიგრანტი ხარ დღეს სხვის მიწაზე
აქ გელის შენი სახლ კარი მიწა
მე კი დღეს ქალი შენთვის კი ბავშვი
გულს აღარ გატკენ შენს სახელს ვფიცავ..