"Yavaş-yavaş hər şey öz rəngini dəyişir, in­sanlar get-gedə gozəl xasiyyətlərini itirir, şər asta-asta xeyiri üstələyir.

Faydalı işlər, yaxşı, şirin sözlər unudulur, cahil­ adili basmarlayır. Ва­carıqlı insanlar, hünər sahibləri həmişə istedadı olma­уаn paxıl adamlar tərəfindən gözümçıхdıуа salınır. Ра­xıl, rəzil adamlar, alicənablardan çох olduqlarından onlara üstün gəlirlər. Əllərindən bir xeyirli iş gəlməyən adamlar hünər sahiblərini pisləməkdə о qədər irəli qa­çırlar ki, hətta xeyirxahların oturuş-duruşlarını da günah paltarına bürüyür, ona cinayət bəzəyi vururlar. Ona görə hünər sahibləri paxıllar tərəfindən məhv edi­lirlər". "
*Lotu Bəxtiyar*