ჩვენი ცხოვრება უცნარია...

გიტირია როდისმე... თანაც  ქუჩაში ჩუმად???
როცა ცრემლს მალავ... ყოველ ნაბიჯს... ცრემლები მოსდის???
ამდენი ხალხი... ამდენი სული...
და სიმარტოვე...
არც არავისგან... აღარ ელი შველას და... ლოდინს...

მხოლოდ საკუთარ თავს შესტირის... დარდისგან სული...
როცა ნატკენის... შესაჩივლიც არსად სჩვევია...
მხოლოდ სიბნელე თუ დამალავს... იმ ცრემლებს გზაზე...
გზასაც რომელსაც... სიმარტოვე... შემოსჩვევია...

თუმცა ვეცადე... ვერ დავუმალე... ღმერთს ეს ცრემლები...
თუმცა ვეცადე... მარტო დარდსაც გავმკლავებოდი...
მაგრამ... ამდენი ტკივილისგან... კვნესად აღმომხდა...
ქუჩის ფოთლებსაც... დავუტოვე... ცრემლის წვეთები...

მწარედ... ძალიან მწარედ... მიტირია სიმარტოვეშიც...
ბევრი დარდი მაქვს გამხელილი... მხოლოდ უფალთან...
მხლოდ უფლისთვის გამიბედავს... *მე შენ მჭირდები!!!...*
და დახმარება მითხოვია მხოლოდ დუმილთან...

გიტირია როდისმე... თანაც ქუჩაში მარტოს...
სადაც... ღმერთია... მხოლოდ შენი ცრემლების მოწმე...
რატომღაც მარტოს... მდომებია... ყველასგან წასვლა...
და ეს ცხოვრებაც ამ ჩემს ცრემლებს... ფეხდაფეხ მოსდევს...

«დაკარგულ სიყვარულს ნუ დაელოდები,ნუ დაღვრი უაზროდ ცრემლს,გაქცეულ მეგობარს ნუ გაეკიდები,ტყუილად დაიღლი ნერვს...რასაც ვერ მიწვდები,პოტინს ნუ დაუწყებ,თორემ გაიღიმებს ღმერთი...თუკი გიწერია მისი დაბრუნება,თვითონ დაგიბრუნებს ღმერთი...შენი სიყვარული ისევ შენთან მოვა,ბოლომდე იქნება შენი...ოღონდ ერთი გწამდეს,ცხოვრების დიდ გზაზე იწამე უფალი ღმერთი!!!

Класс!

​Ответить

როგორ შემეჩვია სევდა,