DİQQƏTLİ OXU
Paylaşmağı öz insafınadı
Nəql olunur ki, şiələrdən iki nəfər Bağdadda yol üstü bir məclisə çatıb o məclisin kimə aid olduğunu soruşdular. Dedilər: - İmami-əzəm Əbu Hənifənin məclisidir. Hekayəni nəql edən deyir ki, o zaman mənim rəfiqim Fəzl ibn Həsən idi. O, şiə məzhəbinin təəssübkeşi, eyni halda (elmdə) mübahisə edən və məlumatlı adam idi.
Dedi ki, mən gedib bu adamla mübahisə edəcəyəm. Onun yalanını çıxarmasam, buradan getməyəcəm. Dedim: - Bu, böyük bir alimdir, onunla mübahisənin öhdəsindən gələ bilməzsən. Dedi: - Mənim etiqadıma görə haqq məzhəbdəyəm və haqq məğlub olmur. Məclisə daxil olub oturduq. Münasib bir fürsətdə Fəzl yerndən qalxıb dedi: - “Əyyuhəl -alim (ey al