Մոտիկ է օրը, բան չի մնացել, Որ գնամ տունս ու դուռը բացեմ, Տեսնեմ մայրիկիս ու նրան գրկեմ, Գրկեմ, արտասվեմ ու ցածր ասեմ, Որ ես եկել եմ, տուն վերադարձել, Որ կյանքի այս փուլը շիտակ եմ անցել, Ապրել եմ մաքուր, չեմ դավաճանել, Չեմ էլ ուրացել ու ոչ էլ խաբել:Բայց գիտեմ մամ ջան, որ դու չես քնել, Կարոտից լացել, անհանգիստ եղել, Աղոտք ես արել, աստծուն միշտ խնդրել, Որ զինվոր տղեդ առողջ վերջացնի, Վերջացնի ու գա,գա ու քեզ հասնի: Մտացել ես թե ինչ եմ ես կերել, Թե ում եմ ես օգնել, ում հետ եմ կռվել, Երբ որ չեմ զանգել շատ ես մտացել, Արդյոք քնաց եմ, Մերկ եմ ես արդյոք, թե տաք հագնված: Հիմա այստեղ եմ, քո դիմաց կանգնած, Քո նույն տղան եմ, շատ քիչ եմ փոխված: Սիրում եմ քեզ մամ........ Քո առջև ծնկած ուզում եմ ասել Տուր ձ