Предыдущая публикация
Իրարանցում էր ամբողջ երկնքում
Զոհված հայերն էին իրար ձեռք բռնել
Ըմբիշ մարտիկին ուժ էին հաղորդում,
Որ շուն ազերուն նա ծնկի բերեր...
Եվ ոխը հաներ զոհված զինվորի,
Ընկած հարվածից շատ անհավասար,
Մեկ հոգու դիմաց կանգնած էր բազմից
Ազգ ու տերություն ատամներ սրած...
Չպարտվեցինք մենք, ամոթն իրենցն է,
Հաղթանակն անգամ արդար պիտ լինի,
Նա ով որ կուզի ուժն իր ցուցադրել,
Անզեն ձեռքերով պիտ մարտի ելնի...
Դե ելեք հիմա ասկյար սատանեք,
Երկու բանակ ենք արդեն վերածվել,
Մեկը դաշտում է ձեր դեմ մարտնչում,
Մյուսն է աղոթքն է երկնքում դարձել։
Մարսել
20.03.2021
Կարեն ԽՈՒՐՇՈՒԴՅԱՆ
Следующая публикация
Нет комментариев