Верш леанід ПРАНЧАК
Спявае АНАТОЛЬ ЯРМОЛЕНКА
Родны дом у зацені бяроз,
Белыя разныя аканіцы.
У зіхоткіх кроплях белых рос
Сонца узыходзіць і садзіцца.
Тут мая ласкавая зямля –
Дробная пясчынка у сусвеце.
Тут мая вялікая радня –
Самая гасцінная на свеце.
Мама і тата, родная хата
Кліча дадому мяне.
Мама і тата, вы – маё свята,
Сонца ў радзімым акне!
Сустракаюць ласкай і цяплом
Добрыя матуліныя вочы.
Мой старэнькі мілы родны дом
Сэрца маё адпускаць не хоча.
Я сюды вяртаюся у снах,
Удыхаю дым салодка-горкі...
Асвятляюць жыццёвы мой шлях
Дзве душы, дзве ранішнія зоркі.
Мама і тата, родная хата
Кліча дадому мяне.
Мама і тата, вы – маё свята,
Сонца ў радзімым акне!
Верш леанід ПРАНЧАК
Спявае АНАТОЛЬ ЯРМОЛЕНКА
Родны дом у зацені бяроз,
Белыя разныя аканіцы.
У зіхоткіх кроплях белых рос
Сонца узыходзіць і садзіцца.
Тут мая ласкавая зямля –
Дробная пясчынка у сусвеце.
Тут мая вялікая радня –
Самая гасцінная на свеце.
Мама і тата, родная хата
Кліча дадому мяне.
Мама і тата, вы – маё свята,
Сонца ў радзімым акне!
Сустракаюць ласкай і цяплом
Добрыя матуліныя вочы.
Мой старэнькі мілы родны дом
Сэрца маё адпускаць не хоча.
Я сюды вяртаюся у снах,
Удыхаю дым салодка-горкі...
Асвятляюць жыццёвы мой шлях
Дзве душы, дзве ранішнія зоркі.
Мама і тата, родная хата
Кліча дадому мяне.
Мама і тата, вы – маё свята,
Сонца ў радзімым акне!