Խաղում էր ահա երեխան բակում,

Իր փայտյա զենքով իբր կրակում:
Բարձր գոռում էր. «Դե տղե'րք,եկե'ք,
Գնանք հայրենի հողը մեր պահենք»:
Վազում են ահա փողոցից փողոց,
Մեկ էլ առջևից մի բարձր գոռոց.
«Հրամանատարն է,շուտ ջուրը բերե'ք,
Պիտի այդ ջրով մենք նրան փրկենք»:
Մեկ էլ հետևից մի մանուկ վազեց,
Իր չափի շիշը մի կերպ հասցրեց:
Ջուր տվին,խմեց և տեղը կանգնեց
Ու դեպի առաջ հրաման տվեց:
Կռիվ-կռիվ են ամեն օր խաղում,
Հայրենիք բառն արդեն գիտակցում:
Այդ գենին երբեք հաղթել չի լինի,
Մանուկից ծերուկ հող պահել գիտի:
Վ.Դադայան
#banactexcutyunner