Предыдущая публикация
777 🐬 🌊"სელაპი ქალი"-ს ქანდაკება არის მიკლადაგურში, კუნძულ კალსოიზე (ფარერები).
იგი დამზადებულია ბრინჯაოსა და უჟანგავი ფოლადისგან. ქანდაკება შექმნილია იმისთვის, რომ გაუძლოს 13 მეტრიან ტალღებს. 2015 წლის დასაწყისში ქანდაკებას 11,5 მეტრიანმა ტალღამ გადაუარა, მაგრამ ის მყარად იდგა და არ დაზიანებულა.
ლეგენდა კოპაკონანზე (სელაპი ქალი) ფარერის კუნძულების ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ხალხური ზღაპარია. სჯეროდათ, რომ სელაპები იყვნენ ყოფილი ადამიანები, რომლებიც ნებაყოფლობით ეძებდნენ სიკვდილს ოკეანეში. წელიწადში ერთხელ, მეცამეტე ღამეს, ნებას რთავდნენ ხმელეთზე მოსულიყვნენ, ტყავისგან გაშიშვლებულიყვნენ და ადამიანებივით გართობა, ცეკვა და სიამოვნება მიეღოთ.🌊🐬
Следующая публикация
Комментарии 3
"როგორც კი ნაპირს მიაღწია, სელაპის ტყავი ჩაიცვა და წყალში ჩაყვინთა, სადაც მის გვერდით გამოჩნდა მამაკაცი სელაპი, რომელსაც წლების წინ უყვარდა იგი და ჯერ კიდევ ელოდა. როდესაც მისი შვილები, რომლებიც მას ჰყავდა მიკლადალურ კაცთან, მოგვიანებით ჩამოდიოდნენ სანაპიროზე, გამოჩნდებოდა ეს სელაპი და ნაპირისკენ იყურებოდა, ბუნებრივად ეგონათ, რომ ის ბავშვების დედა იყო. და ასე გავიდა წლები.
ერთ დღესაც მოხდა, რომ მიკლადალურმა კაცებმა სელაპებზე ნადირობა დაგეგმეს... მათი წასვლის წინა ღამეს სიზმარში გამოჩნდა მამაკაცის სელაპის ცოლი და უთხრა, რომ თუ გამოქვაბულში სელაპებზე სანადიროდ წავიდოდა არ მოეკლა დიდი სელაპი, რომელიც შესასვლელთან იწვა, რადგან ეს იყო მისი ქმარი.
მაგრამ სიზმარში ნანახი შეტყობინება დაავიწყდა კაცს.
ის დანარჩენებს შეუერთდა ნადირობაში და მათ ყველა სელაპი დახოცეს...
საღამოს გამოჩნდა მისი ცოლი და წყევლა შესძახა:
„აქ დევს ჩემი ქმრის თავი ფართო ნესტოებით, ჰარეკის ხელით და ფრედრიკის ფეხით! ახლა იქნება შურისძიება, შურისძიება მიკლადალურ კაცებზე და ზოგი ზღვაში დაიღუპება, ზოგიც...Ещёდა გაგრძელება:
"როგორც კი ნაპირს მიაღწია, სელაპის ტყავი ჩაიცვა და წყალში ჩაყვინთა, სადაც მის გვერდით გამოჩნდა მამაკაცი სელაპი, რომელსაც წლების წინ უყვარდა იგი და ჯერ კიდევ ელოდა. როდესაც მისი შვილები, რომლებიც მას ჰყავდა მიკლადალურ კაცთან, მოგვიანებით ჩამოდიოდნენ სანაპიროზე, გამოჩნდებოდა ეს სელაპი და ნაპირისკენ იყურებოდა, ბუნებრივად ეგონათ, რომ ის ბავშვების დედა იყო. და ასე გავიდა წლები.
ერთ დღესაც მოხდა, რომ მიკლადალურმა კაცებმა სელაპებზე ნადირობა დაგეგმეს... მათი წასვლის წინა ღამეს სიზმარში გამოჩნდა მამაკაცის სელაპის ცოლი და უთხრა, რომ თუ გამოქვაბულში სელაპებზე სანადიროდ წავიდოდა არ მოეკლა დიდი სელაპი, რომელიც შესასვლელთან იწვა, რადგან ეს იყო მისი ქმარი.
მაგრამ სიზმარში ნანახი შეტყობინება დაავიწყდა კაცს.
ის დანარჩენებს შეუერთდა ნადირობაში და მათ ყველა სელაპი დახოცეს...
საღამოს გამოჩნდა მისი ცოლი და წყევლა შესძახა:
„აქ დევს ჩემი ქმრის თავი ფართო ნესტოებით, ჰარეკის ხელით და ფრედრიკის ფეხით! ახლა იქნება შურისძიება, შურისძიება მიკლადალურ კაცებზე და ზოგი ზღვაში დაიღუპება, ზოგიც მთის წვერიდან ჩამოვარდება, სანამ იმდენი მკვდარი არ იქნება, რომ მათ ხელი შეუერთონ კუნძულ კალსოის ნაპირებს! »
როდესაც მან ეს სიტყვები თქვა, გაქრა და აღარასოდეს არავის უნახავს.
დღემდე სრულდება თურმე ეს წყევლა...
ხშირად იმ სოფლის კაცები ზღვაში იძირებიან ან კლდეების მწვერვალებიდან ვარდებიან."