Ғами дилро намедони

Хушбахти дар хонаи зебо зиндагӣ кардан нест, балки дар кулбае боши, ки дар он меҳру муҳаббат дӯстдори ва хушбахти бошад.!

Зи ҷони ман чи мехоҳи? Ту рафти бе ту ман мурдам! Дигар зи ман чи меҷуйи? Ман ай паймоншикан мурдам! Дар ин шабҳои танҳои, Ман аз танҳои дилгирам! Агар пайдо шави ин дам, Дар оғуши ту мемирам! Чи дунё бошад ин дунё? Ту дар он соҳили дарё. Ман аз ин соҳили дарё, Туро дар ёд меорам...

ЯГОМ КАС ХАСТ ???

Рузҳои сахте дар зиндагии одам меояд. Ки ҳеҷ кас ҳатто намепурсад: Хуби? Лаҳзаҳоеро дар зиндагӣ таҷриба мекуни, ки он қадар танҳотарини инсони рӯи замини. Барои чунин рӯзҳои сахт. Барои лаҳзаҳои танҳоӣ, ки ҳамдаме нест. Ниёз ба ягона меҳрубони дилсӯз дорӣ. Ба шарте, ки дар рӯзҳои хуб фаромушаш накарда боши то Ӯ туро дар ин рӯзҳо фаромӯш насозад. Худои меҳрубон ҳамеша ҳамроҳатон дӯстони азиз.

Маҳбубтарин амал, дар назди Аллоҳ, ин шодиест, ки ба қалбӣ мусалмоне мебахшӣ. Худованд дарди ҳар як дилеро, ки сукут ва ранҷу азоб доранд, осон гардонад.