ღ IM HOGU MTQER ღ

Երբեմն մարդիկ իրենց հոգու խորը վերքերը կարկատում են հումորով ու ժպիտներով :
Նայում ես այդպիսի մարդուն ու չես կարող պատկերացնել անգամ , թե որքան ցավոտ ու պատառոտված է նրա ներսը :
Իսկ նա ծիծաղում է, միշտ դրական է տրամադրված, երբեմն նույնիսկ փորձում է նաև մխիթարել ինչ որ մեկին : Որովհետև եթե նա չհագնի իր ուրախ դիմակը, նրա սիրտն ամբողջովին կտոր-կտոր կլինի :
Եվ ամեն առավոտ նա հագնում է ամենահմայիչ ժպիտն ու կրում այն ​​ամբողջ օրը՝ առանց հանելու։
Եվ ոչ ոք չգիտի, թե որքան ծանր է նրա համար :
Միայն երեկոյան այդ «կենսուրախ» տխուր մարդը ուժասպառ կթաքնվի իր մահճակալի մի անկյունում ... ու խեղդող արցունքներն այլևս չի զսպի ... բայց դրանք երբեք ոչ ոքի ցույց չի տա...

Կարոտ...ի~նչ անիրավն ես դու....այն պահին, երբ հավաքում եմ մտքերս և փորձում առաջ նայել, ձեռքերդ երկարացնելով բռնում ես կոկորդս ու սկսում խեղդել.....տխուր երեևույթներից ամենագեղեցիկն ես դու կարոտ...բայց մեկ է անիրավ ես..անիրավ..