ნაწყვეტი მოთხრობიდან "მწვერვალზე"

------------------------------------------------------
ლიკა არც განძრეულა.თითქოს გაქვავდაო.თვალებში სევდა ჩასდგომოდა და მწველი ფიქრები აშლოდა-"რაღა ახლა მოვიდა?ყველაფერი მახარებდა,სიხარულისაგან ცაში ასაფრენად ვიყავი მზად.რაში მჭირდებოდა?თავი რისთვის შემახსენა?რა დავაშავე?არ შეიძლება ცოტა ხანს მეც ვიყო ბედნიერი?რამდენი რამე დავიკელი?სულ წიგნებში მქონდა თავი ჩარგული.სხვებივით დროსტარებაზე არასოდეს ვყოფილვარ გადასული.მიყვარდა,მივენდე,თავიც დავიღუპე ,მეგონა მასაც ვუყვარდი,მაგრამ შევცდი.ამ ასაკისათვის ცოტა არაა ეს მიღწევა,მაგრამ პირადი ცხოვრება რომ მოუწყობელი დამრჩა?გუშინ მიზანს მივაღწიე,დისერტაცია დავიცავი,ბედნიერების მწვერვალზე ავედი.დღეს უკვე გაფერმკრთალება დაიწყო იმ სხივმა ასე რომ მაბრწყინებდა და მახალისებდა გუშინ.რა ცუდად შემახსენა თავი,გამახსენა ჩემი პრობლემა.დავეშვი მიწაზე და დავინახე უსუსური ჩემი თავი.უპირველესად ქალი ვარ და ის,რასაც ქალური ბედნიერება ჰქვია მაკლია.სწავლა,ძიება არ არის ცუდი,მაგრამ ქალად იმიტომ იბადები,რომ შენი ვალი არ უნდა დაივიწყო.მშობელი უნდა იყო,შვილები უნდა გამოზარდო,სამი მაინც,ვალმოხდილი რომ იყო მშობლებისა და ქვეყნის წინაშე.ბურჯი და დედაბოძი უნდა იყო ოჯახისა.ფეხქვეშ გათელილ ყვავილს კი არ უნდა ემსგავსო,მე კი რა მიჭირავს ხელში?ვითომ წარმატებული ქალი ვარ,მაგრამ გაუხარჯავი.დიახ ასეა, ქალად რეალიზება ვერ მოვახერხე.აჰა,ასრულდა კიდეც ჩემი სანუკვარი ოცნება.ვიხილე საკუთარი თავი დიდების მწვერვალზე.ასე რომ ვესწრაფვოდი.თუმცა ეს ჩემთვისაა მწვერვალი, თორემ ზოგიერთისთვის არაფერსაც არ წარმოადგენს.აქვს თავისებური ხიბლი ამასაც,რომ გინდა და აისრულებ,მაგრამ უძღებია ადამიანის ბუნება.მიღწეულით ვინა ყოფილა კმაყოფილი,რომ მე ვიყო?!სანამ მიაღწევ მანამ არის თვალისმჭრელი,ძალასაც რომ გმატებს მიღწევისთვის.მერე თითქოს არაფერი ყოფილიყოს,უცბად იწყებს გაფერმკრთალებას.თავბრუს დამხვევია ნატვრის ახდენა,მაგრამ არც ისე დიდი რამ ყოფილა,როგორც გგონია.არა,მიღწევა ვერ შესცვლის,ვერ გააკეთებს სხვა პრობლემების კომპენსაციას.ისინი მაინც შეძლებენ შენი სიხარულის გაცამტვერებას.იჯექი ახლა და ინაღვლე ლიკა,შენი არ შემდგარი ქალობის გამო.იფიქრებდი,რომ ასე მალე დაეშვებოდი მიწაზე,შენ ხომ ფრენასაც ლამობდი სიხარულისაგან, მაგრამ რად გიკვირს?ხომ იცი მწვერვალის დაპყრობას დიდი ძალიხმევა სჭირდება.ძნელია დასაპყრობად,მაგრამ დგომა მართლაც სახიფათოა,რამეთუ ყოველწამს შეიძლება დაგისხლტეს ფეხი და ყველაფერიც გაცამტვერდეს. /მანანა ბოჭორიშვილი/