Եղե՛ք երեխաների նման. սա շա՜տ կարևոր է հեղինակ Աննա Հովհաննիսյան 14.07.2021 Աստված ասաց.«Ճշմարիտ ասում եմ ձեզ. եթե դարձի չգաք և չլինեք երեխաների նման, չեք մտնի երկնքի արքայությունը»: Մատթ. 18.3 Ինչպե՞ս հասկանալ այս արտահայտությունը: Աստված ասում է, որ նմանվենք երեխաներին, դառնանք նրանց նման: Ամեն մեկս, տեսնելով երեխայի, զգում ենք, որ մեծանալով կորցրել ենք ինչ-որ բան, իսկ երեխաներն իսկապես մեզանից լավն են: Եղե՛ք երեխաների նման. սա շա՜տ կարևոր է. Երեխաները բնությամբ բաց են, շփվող Վաղ տարիքում երեխաները դեռևս պահպանում են խելքի, սրտի ու կամքի զարմանալի ամբողջականությունը Ներդաշնակությունը երեխայի հոգում թույլ է տալիս տեսնելու ներդաշնակությունը և իր շուրջը Երեխաներին բնորոշ է հասարակ լինելը, ա

Նայիր ինքդ քեզ` Աստծո աչքերի միջով                                                                                  Ես հանգստանում էի իմ լողավազանում և մտածում այն մասին, որ ես ամբողջովին նոր մարդ կդառնամ։ Դա ամառն էր, 9-րդ դասարան գնալուց առաջ, և ես շատ հույսեր ունեի այս նոր և բարելավված ավագ դպրոցի հետ կապված։ Ավագ դպրոցի Աննան կլինի հրաշալի։ Նա կլինի նորաձև, բայց ոչ շա՜տ նորաձև, որպեսզի անտանելի չլինի։ Նա կլինի խելացի, բայց դրա հետ մեկտեղ “Չի նկատվի, որ նա այդքան խելացի է”։ Նա ուշադրություն չի դարձնի տղաներին։ Եվ աղջիկները առանց կասկածի կհետևեն նրան։ Եվ ահա, դպրոց գնալու առաջին օրն եկավ։ Ես նստած էի իմ նստարանին, երբ զանգը հնչեց։ Ես իմ ձեռքերը շատ ամուր սեղմեցի իրար, որպեսզի ոչ ոք չնկատի

Իզուր չէ, որ մենք ծնվել ենք Հայաստանում, իզուր չի, որ մենք կոչվում ենք հայ          Երբ մեր ազգը ստիպված էր ներքաշվել ապրիլյան ռազմական գործողությունների մեջ, մենք տեսանք մեր ազգին՝ միաբանված ու համախմբված: Իզուր չէ, որ մենք ծնվել ենք Հայաստանում, իզուր չի, որ մենք կոչվում ենք հայ: Անհերքելի փաստ է, որ հակառակորդը փորձել է միշտ ոչնչացնել մեր ազգը, բայց Աստված միշտ պահել է մեզ, որովհետև սիրում է հայ ազգը և վստահ եմ, որ նպատակ ունի մեզ հետ: «Երանի այն ժողովրդին, որի Աստված Տերն է» (Սաղմոս 144.15): Մենք կոչվում ենք քրիստոնյա երկիր, քրիստոնյա ազգ, բայց Աստված չի ուզում, որ մենք միայն անունով լինենք քրիստոնյա: Մենք հետ գնալու ճանապարհ չունենք: Մենք պետք է առաջ գնանք: Մենք միշտ պետք է նայենք աջ

7 պատճառ, թե ինչու են մարդիկ հեռանում եկեղեցուց 7 պատճառ, թե ինչու են մարդիկ հեռանում եկեղեցուց Կա հիասթափության մի տեսակ, որը ես վերապրում եմ ծառայության մեջ. դա հետևելն է, թե ինչպես են մարդիկ գալիս եկեղեցի, ժամանակ անցկացնում և հետո անհետանում: Դուք ձեր ժամանակն ու ուժերը նրանց եք տրամադրում, հոգի եք դնում նրանց հետ աշխատանքի մեջ, սկսում եք սիրել, ուրախանում եք նրանց հետ, իսկ հետո հանկարծ նրանք անհետանում են: Նրանք այսօր կան, վաղը՝ չկան: Ես բացահայտել եմ առավել հաճախակի կրկնվող պատճառները: Հավանաբար դուք էլ եք նկատել դրանք: 7 պատճառ, թե ինչու են մարդիկ հեռանում եկեղեցուց. «Հրկիզում». Նման մարդիկ հենց առաջին օրից իրենց շատ ուժեղ են համարում: Նրանք մտնում են ամեն հնարավոր ծառայությունն

Չի կարելի թերագնահատել սերմի ուժը հեղինակ Աննա Հովհաննիսյան 16.01.2023 Ուզո՞ւմ եք տեսնել հրաշք: Դրե՛ք սիրո խոսքը մարդու սրտի ամենախորքում: Աճեցրե՛ք նրան ժպիտով և աղոթքով ու կտեսնեք՝ ինչ տեղի ունենա. Ենթակաները լսում են հաճոյախոսություններ, կինը ստանում է ծաղկեփունջ, հարևանները՝ ձեր թխած թխվածքից մի կտոր, այրին՝ ուշադրություն, բենզալցակայանի աշխատակիցը՝ հարգանք, քարոզիչը՝ արժանի գովասանք: Խաղաղության սերմեր ցանելը մոտավոր նման է  լոբու սերմերը ցանելուն: Երբեք չես հասկանա, թե ինչո՞ւ է ամեն ինչ ստացվում, միայն գիտես, որ ստացվում է: Սերմերն աճում են՝ տեղաշարժելով վիրավորվածության քարերը: Մի՛ մոռացեք կարևոր սկզբունքը: Չի՛ կարելի թերագնագնահել սերմերի ուժը: Աստված չի մոռանում: Երբ Նրա թագավորությո

Ուսերիդ ծանրացած հոգսեր ունե՞ս․․․ Սիրելի բարեկա՛մ, այսօր շարունակելու ենք Սաղմոս 94.18-19 հատվածի մեր ուսումնասիրությունը։ «Եթե ասում եմ՝ «Ոտքս դողդողում է», Տե՛ր, քո ողորմությունը հաստատում է ինձ։ Մինչ իմ հոգսերն իմ սրտում շատանում են, Քո մխիթարություններն ուրախացնում են ինձ» (Սաղմոս 94.18-19)։ https://my.bible.com/bible/2329/PSA.94.18-19 «Մինչ իմ հոգսերն իմ սրտում շատանում են․․․»։ Արդյոք քեզ նույնպե՞ս երբեմն ճնշում են բացասական մտքերը։ Եվ լինում է, որ քո կյանք այցելած խնդրին փորձում ես տարբեր լուծումներ գտնել, սակայն ապարդյուն․․․ Ահա մի զարմանահրաշ խոստում Աստվածաշնչից, որն Աստված ուղղում է Իր զավակներին․ «Ձեր ամբողջ հոգսը Նրա վրա՛ գցեք, որովհետև Նա ձեզ հոգ է տանում» (Ա Պետրոս 5․7)։ h