Предыдущая публикация
ԱՎԱՆԴԱԶՐՈՒՅՑ ՆԱՐԵԿԱՑՈՒ ՄԱՍԻՆ
ՔԱՐԱԺԱՅՌԻՑ ԲԽԱԾ ՈՒ ՉՊԱԿԱՍՈՂ ՋՈՒՐ
Երկու վարդապետ ելնում գալիս են Նարեկացուն տեսնելու: Սուրբ Գրիգորը, հոգով իմանալով նրանց գալուստը, առաւօտեան ելնում, ասում է միաբաններին. «Այսօր երկու վարդապետ է գալու այստեղ, դուք ասէք` Գրիգորը հաց է տարել հովուին»: Իսկ ինքը հովուական շորեր հագնում, գնում ոչխարներին հովիւ է դառնում: Երբ վարդապետները գալիս հարցնում են թէ` «Ո՞ւր է վարդապետը», միաբաններն ասում են․ «Հաց է տարել հովուին»: Գնում-տեսնում են ոչխարների հովուին եւ հարցնում նրան, թէ ուր է վարդապետը: Իսկ նա ասում է․ «Ինձ հաց բերեց ու գնաց գութանի կողմը»: Նրանք հովուից ջուր են խնդրում: Ասում է․ «Այստեղ ոչխարների մօտ մնացէք, ես գնամ ջուր բերեմ»: Գնում է ձորամիջում մի քարաժայռ տեղ: Սուրբն այդ ժամանակ կանչում է Աստուծոյ անունը, գաւազանը խփում քարաժայռին եւ ջուր բխեցնում: Ամանը լցնում է եւ բերում վարդապետներին: Նրանք առնում խմում են, եւ սրբի աղօթքով ջուրը չի պակասում ամանից. դարձեալ լի ամանով վերադարձնում են հովուին: Հովիւն ասում է․ «Դուք ծարաւ չէիք. ինչո՞ւ ջուր խնդրեցիք եւ չխմեցիք»: Նրանք ասում են. «Շատ խմեցինք, բայց քո վարդապետի շնորհն էր ընկել ջրի մէջ, այդ պատճառով էլ չպակասեց»: Ապա ասում են․ «Վեր կաց գնանք, ցո՛յց տուր Նարեկացի վարդապետին»: Հովիւը ելնում է, խաչակնքում սարի վրայ: Երկու գայլ է գալիս, ընկնում հովուի հօտի մէջ: Ասում է հովիւը․ «Դուք ոչխարն արածեցրէք, ես գնամ Նարեկացի վարդապետին ցոյց տամ»: Նա վերցնում է նրանց, գալիս գութանի մօտ, հարցնում մշակներին, թէ ինչ եղաւ վարդապետին: Նրանք ասում են. «Գնաց վանք»: Եւ նա ասում է․ «Եկէք գնանք վանք, ձեզ ցոյց տամ»: Վերցնում նրանց, մտնում է բակը եւ ասում․ «Այստեղ մնացէք, ես գնամ ասեմ նրան, որ դուրս գայ ձեզ մօտ»: Գնում է խուցը, հագնում վարդապետի զգեստը եւ դուրս գալիս, ողջունում վարդապետներին, տանում նրանց, նստեցնում:
Սկզբնաղբիւր: ՄՄ ձեռ. թ. 9861, էջ 16բ-17բ:
Следующая публикация
Нет комментариев