Предыдущая публикация
Фильтр
Մի ծեր բժիշկ մի անգամ ասաց՝ ցավում է ոչ թե քո մեջքը, այլ այն բեռը, որը կրում ես: Տուժում են ոչ թե աչքերը, այլ այն անարդարությունը, որը նրանք տեսնում են։ Ցավը գալիս է ոչ թե գլխից, այլ նրա մեջ արձագանքող մտքերից։Կոկորդը չէ, որ սեղմվում է, այլ բառերը, որոնք մնացել են չասված կամ բարկության մեջ ասված:Այրվում է ոչ թե ստամոքսը, այլ այն, ինչ հոգին չի կարողանում մարսել։Ոչ թե լյարդն է բորբոքվում, այլ կուտակված զայրույթը։Եվ սիրտը չէ, որ ցավում է, այլ սերը՝ սերն ինքնին, որը թեև ցավում է, բայց ամենահզոր դեղամիջոցն է պարունակում...
добавлена вчера в 21:11
добавлена вчера в 13:21
добавлена 14 июня в 20:44
добавлена 14 июня в 15:22
Սերը զոհաբերություն չէ, ոչ էլ «փրկելու» կամ «շտկելու» փորձ։ Երբ մենք սիրում ենք ինքներս մեզ, մենք սկսում ենք տեսնել գեղեցկություն ուրիշների մեջ։ Մենք դադարում ենք համեմատել, նախանձել, դատել։ Դրա փոխարեն մենք նկատում ենք, թե որքան յուրահատուկ է յուրաքանչյուր մարդ, որքան լույս կա նրա մեջ՝ նույնիսկ եթե նրանք իրենք դեռ չեն տեսնում դա։ Մենք սկսում ենք սիրել ուրիշներին ոչ թե որովհետև ուզում ենք ինչ-որ բան ստանալ փոխարենը, այլ որովհետև դա դառնում է մեր սեփական սիրո բնական շարունակությունը։
добавлена 14 июня в 13:18
добавлена 13 июня в 12:56
03:50
добавлена 13 июня в 09:49
добавлена 13 июня в 09:46
добавлена 11 июня в 22:34
добавлена 11 июня в 22:18
загрузка
Показать ещёЛевая колонка