Предыдущая публикация
Եթե անգամ գտել ես ճանապարհը աշխարհը գրավելու, նա չի գա քեզ հետ, որովհետև չեն կիսում ճանապարհ նրա հետ, ում չեն սիրում...
Եթե անգամ դու կարդացել ես բոլոր գրքերը՝ ինքդ քեզ սիրելու մասին, նա չի նկատի քեզ ու կկորչեն գրողի ծոցը բոլոր այն գաղափարները, թե երբ քեզ սիրում ես, ուրիշները սիրում են քեզ կրկնակի...
Եթե անգամ նրա համար կյանքդ էլ տալու պատրաստ լինես, նա կընտրի ամենաէժան տարբերակը մենակ մեռնելու, առանց քո օգնության, որովհետև ծիծաղելի են անգամ դրախտ տանող տոմսերը քո, որ իրեն նվիրել էիր ուզում...
Թե հարդարվում ես ամենաթանկարժեք գեղեցկության սրահներում անգամ, նա կգտնի ուրիշ գեղեցկություն՝ գրողի տարած երկրի վրա, որովհետև սիրտ չեն մտնում նախապատրաստվելով...
Ու թե դու գրես գիրք իր մասին, նա քեզ առնվազն մի խենթ պոետ կհամարի, կամ դրամաներ գրող էմոցիոնալ մեկը, ով չգիտի թաղել սեփական ապրումները անտարբերության գերեզմանոցում...
Դու իդեալական էլ դառնաս, նա հենց աչքերիդ մեջ նայելով կասի, որ իդեալական ոչինչ չկա աշխարհում, անգամ եթե իր համար աշխարհը գրավելու ծրագիր էիր հորինել, անգամ եթե ինքդ քեզ սիրելու մասին մի աշխարհ բան գիտես, անգամ եթե աչքերդ փակ կգլորվես ձորից, միայն թե իր աչքերից այդ թաց ցավակաթիլը չընկնի:
Նա չի սիրելու քեզ, եթե անգամ լինես ամենասիրունը, եթե անգամ գրադարաններ լցնես՝ իր մասին գրքերով, որովհետև դու Նա չես, որովհետև երբ սեր չկա, անտանելի են անգամ մարդու առավելությունները, և որովհետև սերը չի ծնվում քո նոր առավելությունների հետ, այն կամ լինում է իսկզբանե, կամ դու պարզապես հավատում ես ու սպասում հեքիաթների...
Տաթև Ղումաշյան
Следующая публикация
Комментарии 7