sadac siyvarulia

"შენზე ვოცნებობ და თითქოს გხედავ," აქ ყველგან ირგვლივ თეთრი ბოლია, ტერენტი გრანელს მივბაძავ ეხლა და გავფრინდები როგორც თოლია. თუ სადმე წავალ, შენც თან წაგიყვან მე ხომ უშენოდ ვერ წავალ ვერსად, ავხორცს დავტოვებთ დედამიწაზე წყნარად მივანდობთ ჩვენ სულებს ზეცას. აქ ყველგან ირგვლივ თეთრი ბოლია აი დავდექით უფსკრულის ხაზთან შენ მე მშორდები და მიიჩქარი თურემ მიდიხარ სამოთხის კართან მე ვერ მოგყვები, ვერ ვუძლებ ცოდვებს, შენ კი ფარფატებ როგორც პეპელა გიღებენ კარებს, გადგამენ გვირგვინს და შენი მზერა თითქოს მენელა. არ გინდა წასვლა, მაგრამ მიდიხარ ანგელოსებმა ჩაგჭიდეს ხელი და სწორედ ამ წამს ისე მინდიხარ როგორც ცოდვიანს თავისი მღვდელი. აქაც წამართვეს ეგ შენი მზერა, უკვე შეფრინდი სამოთხის კარში, და მეც ჩამ

"სიყვარულია, როცა იცი რომ ის შენთვის სუნთქავს… სიყვარულია, როცა “მიყვარხარ” ათასჯერ უთქვამს… სიყვარულია, როცა შენს თავს არავის ადარებს… სიყვარულია, შენს სახელს რომ გულით ატარებს… სიყვარულია, როცა სჭირდება სულ ცოტა სითბო… სიყვარულია, სითბოს მეტს რომ არაფერს ითხოვს… სიყვარულია, როცა იცი რომ ყველაფერს გიმხელს… სიყვარულია, როცა შენს გამო რას აღარ ითმენს… სიყვარულია, როცა გაგითბობს გაყინულ ხელებს… შენი ხათრით რომ გადატეხავს დარჩენილ ღერებს… სიყვარულია, როცა ვნებით გიხუტებს გულში… სიყვარულია, როცა იცი რომ არ გაგცვლის ფულში… სიყვარულია, როცა ღიმილით გაცილებს სახლში...

მიდიხაარ?წადი...გრძნობა გათელე. კაცი ხარ,მეტი რა უნდა გექნა?! არ ნანოობ?წადი,აღარ გაჩერდე. მაშ რას ელოდი,რა უნდა მეთქვა?! გეტყოდი-დარჩი,ნუ მტოვებ,იყავ? მაგრამ,დღეიდან შენ იხსნი ნიღაბს. ნეტავ შენს ტკივილს,შესჩივლებ ვიღას? დღეს ჩემი გული შენ,ვეღარ მიგაქვს! მეც კი მომბეზრდა,ქცევები შენი. დღეს მე გიყვარვარ,ხვალ-სულ სხვა ქალი. მერე მოდიხარ,ისევ მიმტკიცებ, არაო,გუშინ ვიყავი მთვრალი! მორჩა,დამთავრდა,არ მაქვს გაგება. წახვალ და ჩემი დარდიც გაქრება. გული გექცევა,როცა მათხოვრად, გახსოვდეს,მეც კი აღარ მახსოვხარ! ნუ დააბრალებ ნურავის ამას, გეფიქრა,როცა იწყებდი თამაშს. მე არ ვიყავი მარიონეტი, გითხრა ყოველი,დღეს მაქვს მომენტი. ჩემი კარები შენთვის დავკეტე, შენ,საყვედურის თქმაც ვერ გაბედე. მიდიხარ?წადი!ვერ ი