MoDi ViTaMaShoT

Me shen miyvarxar Me shen maoceb Mogeferebi magrad gakoceb Ise gakoceb,imdens gakoceb Chumad rom motxra Me shen maoceb Shen waikitxav am lamaz sityvebs Gaocebuli ityvi vinaxar? Me gipasuxeb ert dros micnobdi Shen damiviwye me ki "miyvarxar" Ici ra iyo? Guli gaiyo Erti aq aris Erti mand iyos Ici ra minda? Sul ertad viyot Rom sikvdilamde sul chemtan iyo.

ისევე ცისკენ,ღრუბლებში ვილტვი რომ გასაქანი ოცნებებს მივცე, ლექსად გადმომაქვს ჩემი აზრები არ ვარ გოეთე,არა ვარ ნიცშე. არც რუსთაველი გახლავარ იცი არც გალაქტიონს შევადრი ჩემს თავს ჩეთვის ვღიღინებ,შენ გიწერ ლექსებს ლექსით გიამბობ გულისთქმას ჩემსას. იქ სიცოცხლეა,ღრუბლებში,ცაში ზეციდან გრძნობა გაფერთხო უნდა აქ ლექსად გეტყვი როგორ მიყვარხარ მერე შევიკრათ ერთ მუშტად, გუნდად. ხელკავი მოგდო,გვერდი მიმშვენო და შენი ლიბო,მე ვიყო მხოლოდ, შენი სურვილი ცაში გავფანტო ყველა გისრულო სანამდის ვცოცხლობ. ცაში გაფანტულ ყოველ შენს სურვილს ცაშივე შევკრავ თეთრ გუნდად,ღრუბლად, მთავარი ჩემთვის შენი სიცოცხლეა და საწინდარი არ ვიყოთ უბრად. ისევე ცაში,ღრუბლებში ავალ რომ სურვილები გფერთხო,გისრულო, შენ ჩემში მარად იცოცხლებ,

შენი თვალები ნეტავ რა ფერია? ვიცი შავია და თავბრუდამხვევია მაგრამ სხვა ფერებიც ბევრი ურევია იცი რა ბევრია? მგონი ულევია. განა ზღვისფერია ანდა ცისფერია არც მზისფერია, მაგრამ ეს არაფერია ყველა ეს ფერები ერთად აღებული მთელი სამყაროა თითქოს აგებული და შენს თვალებში არის ჩადებული და ეს სამყარო გრძნობით აღგზნებული თითქოს კოცონია გულში ანთებული შენი თვალებიდან ხიდი გადებული გულთან მისასვლელად არვის გაუვლია შენი კეთილი თვალები ისეთი თბილია ისეთი ლამაზია, ისეთი მბრწყინავია თითქოს ანგელოზი ცაში მფრინავია...

ლხინში ბევრს გაახსენდები, ჭირში ახსოვხარ ცოტასა, გაივლის დრო და მიხვდები, ვინც იმსახურებს ძმობასა... კაცი მეგობრით ცოცხლობსა, მეგობრობაა მთავარი, შენს ჭირს ვინც არა გლოვობსა, ის მეგობარი არ არის... მეგობრისათვის, რას ამბობ, არ დავიშურებ თავსაო, მას სულის წადილს გავანდობ, აღვიქვამ, როგორც ძმასაო... და მეგობარიც დამიცავს, თავისი სისხლის ფასადა, ერთმანეთს გულში ჩავიკრავთ, ერთობა გასტეხს ქვასაცა!!!

მინდოდა შენთვის მომეძღვნა ლექსი, მაგრამ სიტყვების არ მეყო ნუსხა და ამიტომაც გიძღვნი ამ წერილს, რომ ჩემი გულის შეიგრძნო სუნთქვა. შენი ლამაზი სახის დახატვა ვერ შევძელ, რადგან ვერ ვნახე ფერი, რომელიც ტუჩებს მოგიხატავდა და იქნებოდა თვალთ შესაფერი. შენი ლამაზი ხმის ჰარმონია ყურში ჩამესმის მე გამუდმებით. შენი სახელის ყრუ მელოდია გულის სიღრმიდან ნაზად მომესმის... და აღარ შემწევს იმისი ძალა, რომ კვლავ წარმოვთქვა შენი სახელი, მე ვეღარ შევძლებ ამის დამალვას და ამიტომაც გიძღვნი ამ წერილს... მინდოდა შენთვის მომეძღვნა ლექსი, ლექსი რითმებით გამდიდრებული, მაგრამ გიგზავნი ამ მცირე წერილს, წერილს დაწერილს ღრმა სიყვარულით.

me Tu amayi var SenTvis avtirdebi, me Tu patara var SenTvis gavizrdebi. da Tu jkviani var SenTvis gavgijdebi. Tu ki Segcivdeba maSin mze viqnebi. sicxe Segawuxebs? maSin zgva viqnebi CemiT Tu gaTbebi, CemiT gagrildebi, Tu ki geyvarebi amas dagpirdebi fex qveS gagegebi Sens Tavs geficebi! sxva Segiyvardeba? Sen nu dafiqrdebi ibedniere da msxverpli me viqnebi!

როცა შენ მოხვალ მე აქ დაგხვდები, და როცა წახვალ კვლავ ავტირდები. მარტო დავრჩები მე ჩემს ფიქრებთან, მარტო სულ მარტო მე და ფიქრები. შენ კი თუ მოხვალ მე გავჩუმდები, და თუ არ მოხვალ კვლავ ავტირდები. მოხვალ,დარჩები? შენი ვიქნები, და თუ არ მოხვალ მარტო იქნები!