♥ ĘẌÇℒŲẐℑ℣Ę ♥Դե մենք ուրիշ ենք էլի😜

Ովքեր չարքին հոգին ծախին, Անտեր թողինք մենք Արցախին: Պատմությունից չքաղինք դաս, Ու բերեցինք նոր պատուհաս: ----------------------------------------------------------- Ով է ասեք մեղավորը, Որ եղավ այս ահաորը, Որ Արցախը թուրքին մնաց, Հայոց տանից,հայը գնաց: ------------------------------------------------------------

Աշխարհն իրոք որ, նման է բեմի, Անելիք չունես դու առանց դերի… Ու մի՛ որոնիր մարդկանց անթերի, Չկա մարդ, ապրած առանց մեղքերի: Հարկավոր է, որ մարդն իրեն ների, Չդառնա երբեք անցյալին գերի: Մենք մեր անցյալն էլ հետ չենք բերի, Քարին գրվածը քամին չի քերի

Իսկ ով ասեց կինը թույլ է, Կինը կյանքի սիրո բույր է, Կինը կյանքում չի թերանում, Խոնարհվում է ու վեհանում: --------------------------------------------------------- Կնոջ վատը ես չգիտեմ, Կինը լույս է տրված Աստծուց, Մորս փորձով հաստատ գիտեմ, Կինն ուժեղ է տղամարդուց:

Ապրիլ ամիս արյան հեղեղ, Մարեց քանի- քանի կանթեղ: Ռաֆիկ ազգիտ ցավը գրիր, Որ տենչում ես Հայոց Երկիր... Գրիր թող բոլորն էլ իմանան, Գալու է օրը հատուցման :

Մեր գյուղն էն է,սարի տակին, Որտեղ խշշում է Նաիրյան բարդին, Արագիլն է ետ դառնում կրկին, Իր բույնն է շինում բարդու կատարին: ------------------------------------------------------------------- Մեր գյուղի ճամփան էն գետի ափին, Ուր լողում էինք,պարկում քարափին, Եվ ամառվա այդ կիզիչ տապին, Մեզ հով էր անում հինավուրց ուռին: -------------------------------------------------------------------- Շատ վիշտ է տեսել մեր գյուղը կրկին, Բայց դիմացել է ահեղ փոթորկին, Եվ չի սայթակել ընկել հատակին, Այլ շնորհակալ է եղել մշակին: Ռ.Պետրոսյան

Ես մոռացել եմ հենց քեզ մոռանալ, Ես մոռացել եմ քեզնից հեռանալ, Ես մոռացել եմ նորից վեր կենալ, Ես մոռացել եմ լուռ առաջ գնալ: ------------------------------------------------------------- Ես մոռացել եմ հուզվել,բարկանալ, Ես մոռացել եմ սուզվել,բարձրանալ, Ես մոռացել եմ չարին տիրանալ, Ես մոռացել եմ բարի ձևանալ:

Իմ սրտի մեջ քո սիրով, Նոր աշխարհ եմ հորինել, Իմ հոգու մեջ հավատով, Սիրո տաճար եմ շինել: -------------------------------------------------- Դու իմ լույսն ես, դու իմ հույսն ես, Ես ապրում եմ քեզանով, Ես քո սերն եմ, ես քո տերն եմ, Պիտի ծաղկես,իմ սիրով

Գուցե քո տունը դղյակի նման չէ, Ու շեմիտ դուռը, շատ հինավուրց է, Գուցե պատերը, ոսկի արծաթ չէ, Ու պատուհաններն էլ շատ խարխլված է: ----------------------------------------------------------------------- Գուցե ձմռանը, քո տանը ցուրտ է, Եվ մի տաքուկ անկյան հոգիտ կարտ է, Բայց քո օրրանը Մայր Հայաստանն է, Հայրական տունը քո ապաստանն է: Ռ.Պետրոսյան

Ձմռան ցրտի պաղ ծոցում, Գարուն էի երազում, Այսօր նա իմ կյանք մտավ, Ու հավատս ջերմացավ։ Արփիական շողերը, Ջերմացրեցին իմ տողերը, Գուրգուրեցին բառերիս, Սեր հագցրեցին տաղերիս։ Արևի հետ արդնացան, Արեգնադեմ մտքերս։ Մուսաս եկավ նորովի, Տողեր տվեց սիրով լի, Բերեց սիրո ծով ծփանք, Ու նվիրեց հանդերձանք։ Զարդոնք հագան խոհերս, Լայն բացվեցին թևերս, Աչքով արեց ինձ արփին, Ու լույս վառեց իմ ճամփին։

Թող որսդ արի, քաջասիրտ բազե, Քո մայր օրրանը քեզի կսպասե, Կանգնիր սահմանին ու ետ մի վազե, Թշնամին եկել՝ մեր դուռն է հասե: Արի իմ որսորդ,կանգնիր քո դիրքին, Երկուսով մեկտեղ փրկենք հայրենին, Կամավոր լինենք,նվիրվենք զենքին, Որ չմոռացվի Հայոց մայրենին: Ռաֆ Արմենյանո