ТАДЖИКИСТАН: Политика, История, Религия

Номарде, ки даъвои мардӣ дорад Кабирӣӣ, ки имрӯз бо садои баланд аз минбарҳои хориҷиён ҳангомасозӣ мекунад, бо чунин тарзи амалкардааш боз ба корҳои номатлуб ва хусусияти зишти террористидошта даст зада, ҳар лаҳза барои ҳадафҳои ношоистаи худ имконият меҷӯяд. Ӯ акнун, гӯё адолатхоҳ ва ҳаќиќатҷӯ гашта бошад, аз дур бо расми гӯёи “адолатхоҳӣ” ва “ҳаќиќатталабӣ” эътироз мекунад. Ҳама медонад, ки ӯ кист ва дар ботинаш чӣ зиштиҳо ниҳон аст. Масъалан, оиди чанд вазъияти охири кишвар гуфторҳояш пурра хусусияти ифротӣ ва террористӣ доранд. Ӯ аз номи мардуми Тоҷикистон лаб кушода, худро чун “адолатхоҳ” вонамуд мекунад. Мардум ва ҷомеаи Тоҷикистон пурра огоҳанд, ки чунин шахсиятҳо чӣ гуна бадбахтиҳ