Hayot juda qiziq ekan, bir qizni joningdan ham ortiq sevasanu, lekn u seni sevmaydi, seni sevadigon, seni jonidan ham ortiq ko'radigan qizni esa sen sevolmas ekansan. Dunyoda yana bir insonni axtarar ekansan, yaniy bir yaqin dost axtarar ekansan, va axtarib axtarib topar ekansan, unga yuragingdagi bor dardlaringni, bor sirlaringni aytar ekansanu lekn u inson bir kun kelib seni oyog'ingdan chalar ekan, hullas bu dunyo yolg'onchi ekan.
Gar otang bo'lsa yiroqda, qalbing qolar ekan qiynoqda. Uni har kun ko'rging keladi, ko'p suxbatlar qurging keladi. Gar boshinga tushsa ish, maslaxat ham qilging keladi.
Maktab davri zo'r ekan, zavq-u shavqqa boy ekan. Uchratib sevgan qizing, yo'qotib aqlu xushing. Orqasidan qolmaysan, yonidan xech jilmaysan. Chunki u sinfdoshing, u yaqin partadoshing. Bir kun qo'lin ushlaysan, sevgidan gap boshlaysan. Undan bundan so'zlaysan, shartta aytib qo'ymaysan. Keyin sekin boshlaysan, sevaman deb so'zlaysan. U esa indamasdan, asta chiqib ketadi. Agar u ham seni sevsa, senga bir xat yozadi. Xatda seni sevaman, degan so'z aks etadi.