Умрибоқий қўшиқлар матнлари.

Zuxrom kelmadi
Ufqdagi chizg'in chizg'in yog'dular
G'uj yulduzlar keldi Zuhrom kelmadi
Yuragimda qancha shodlik qayg'ular
Bahor kuzlar keldi Zuhrom kelmadi
Ortga qaytdi uzoq ketgan karvonlar
Tamom bo'ldi oxir fasli xazonlar
Qatorlashib qancha kelin janonlar
Qancha qizlar keldi Zuhrom kelmadi
Qoshu ko'zni judo qilmang bir-biridin
Zuhroxonni ayirmang Toxiridin
Tog'u toshu cho'li saxro quridin
Hama e'llar keldi Zuhrom kelmadi
Zuxroni deb sevgi suvi ichganman
Zuxroni deb bu dunyodan kechganman
Belimdagi zulfizarni yechganman
Qaro kokil keldi Zuhrom kelmadi
Gulgun qizlar keldi Zuhrom kelmadi
Qaro kokil keldi Zuhrom kelmadi
Qancha qizlar keldi Zuhrom kelmadi

ХАТОЛАРИНГ КЕРАК УЛАРГА
Шундайлар бор сенга лутф айлаб,
Дўстман дея қўлин тутарлар.
Лекин ҳар зум қадаминг пойлаб,
Хато қилишингни кутарлар.
Хато қилсанг уларга байрам,
Йўқса заҳру заққум ютарлар.
Майли жиндек, зарра бўлса ҳам,
Хато қилишингни кутарлар.
Хатоларинг керак уларга ,
Шох, новдадек дарҳол бутарлар.
Тағин кунни улаб тунларга,
Хато қилишингни кутарлар.
Ахтарурлар ҳамиша иллат,
Етти пуштинг гўрин титарлар.
Фақат унма, улғайма фақат,
Хато қилишингни кутарлар.
Улар сенга бир умр йўлдош,
Содиқ ҳамрох каби ўтарлар.
Қабринг узра эгсалар ҳам бош,
Хато қилишингни кутарлар.
© Абдулла Орипов

Умр ўтар.
Умр ўтар, вақт ўтар,
Хонлар ўтар, тахт ўтар,
Омад ўтар, бахт ўтар,
Лекин ҳеч қачон чиқмас ёдимдан
Сенинг юришларинг, сенинг кулишларинг.
Баҳорда боғ на гўзал,
Қор тушса тоғ на гўзал,
Бу ёшлик чоғ яна гўзал.
Лекин ҳеч қачон чиқмас ёдимдан
Сўзсиз қарашларинг, ҳолим сўрашларинг.
Ой чиқар гоҳ захоли,
Дўстлар кўпдир вафоли,
Ҳаёт шундан сафоли –
Лекин ҳеч қачон чиқмас ёдимдан
Секин сўзлашларинг,
Пинҳон излашларинг.
Умр – йўл, қайрилиш кўп,
Учрашиш, айрилиш кўп,
Унутиш, айтилиш кўп –
Лекин ҳеч қачон чиқмас ёдимдан
Ўша кулишларинг,
Ўша келишларинг...
© Омон Матжон

Комилжон Отаниёзов.
Дам ғанимат дўстлар дийдор ғанимат, дўстлар,
Ҳар нафас қадрин билинг меъѐр ғанимат, дўстлар,
Очкай ул аъмо кўзинг ағѐр ғанимат, дўстлар,
Пиру устод акрабо ғамхор ғанимат, дўстлар
Ёр ғанимат дўстлар дийдор ғанимат, дўстлар,
Ҳамнишин-ҳамдам билан, дунѐ ғанимат, дўстлар.
Дўст базмин тарк этиб кетмак ўзингга ор бил,
Ёрсиз бекас кишининг, ҳолини абгор бил,
Тўғри йўлга бошласа ҳар кимсани хўстор бил,
Рози дил этган кўнгилни, маҳрами асрор бил,
Дўст билан ўтган нафас, фурсат ғанимат, дўстлар.
Базми айши бирла ҳар, соат ғанимат, дўстлар.
Навжувонлик мавсумин, ўткар қари мардлар билан,
Бўлма ѐру муниси, умрингда номардлар билан,
Юрма мағрур бехабар, беғаму бедардлар билан,
Равн

КЎРМАСАМ БЎЛМАС
Ғамгин юрак, ғамгусор юрак –
Бечорани хўрласанг бўлмас.
Сени бугун кўришим керак,
Сени бугун кўрмасам бўлмас.
Елкамга юк ташлади осмон,
Бу азоблар қўйгайми омон?!
Тушун, сени соғиндим ёмон,
Сени бугун кўрмасам бўлмас.
Балки қуёш кулар эртага,
Очилади гуллар эртага,
Нима бўлса, бўлар эртага,
Сени бугун кўрмасам бўлмас.
Узун кунлар бунчалар маҳзун,
Маҳзун кунлар бунчалар узун?
Мен эртага яшашим учун –
Сени бугун кўрмасам бўлмас.
© Иқбол Мирзо

КЎЗУМНИ ЎЙСА ЎЙСУН, УЛ ОШНО КЕЛСУН!
Бориб айтинг, азизим — кўзларимга тўтиё келсун,
Менинг кулбамни равшан қилғали ул пурзиё келсун,
Солиб бўйнига зулфи анбарин мушки Хито келсун,
Мени — бедастипони кўргали ул подшо келсун,
Умидим борки, ранжурини излаб ҳар сабо келсун.
Баҳори файзбахш келди, жаҳон рангин чаман бўлди,
Бугун мажлис тузунглар, навбати гул пирахан бўлди,
Оёғ босган ери серсабза бўлди, ёсуман бўлди,
Машомим буйидин ҳар соати мушки Хўтан бўлди,
Бу йўлда дўст — душман билмасун, ул гох,-гох, келсун.
Ўшал рўзеки анга аҳд қилдим асли ҳамдамдур,
У мендан кўнгул узса, то тирикман кўнгул узмамдур,
Дигар ёр ахтариб мен дашту саҳроларни кезмамдур,
Қиёмат субҳи бўлгунча бу пай