КАТРАЕ АЗ БАХР (киссахо)

6. НИШОНАХОИ КИЁМАТ. Куфр беш аз ҳад зиёд мешавад Ҳазрати Абуҳурайра, разияллоҳу анҳу, ривоят мекунад, ки Расули.Худо, саллаллоҳу алайҳи ва саллам, иршод фармуд, ки: Қабл аз расидани фитнаҳое, ки монанди пораҳои шаби торик ҳастанд бар аъмоли солиҳ сабқат бигиред зеро, ки дар вақт ва замон ба вацти субщ муъмин аст ва ба вақти шом кофир ё ба мавқеъи шом муъмин аст ва ба вақйти субх, кофир, дини худро ба як чизи ҳақири аз дунё мефурушад. Тавзех;: Ҳар вақте, ки фитнаҳо талиб биёянд инсонро дар анҷом додани аъмоли солих, садҳо ҳоил ва мониъ махсус мешавад ва рафтан ба роҳи дин номумкин маълум мегардад, дарчунин вақти ҳассос бақои эмон сахт дар хатар қарор мегирад. Аз ин назар Ҳодии олам, сал

5. НИШОНАХОИ КИЁМАТ. Ҳар замони баъдй аз замони қаблӣ бадтар хоҳад буд Ҳазрати Зубайр ибни Адь, разияллоҳу анҳу мефармояд, ки дар хидмати ҳазрати Анас ибни Молик,разияллоҳу анҳу, ҳозир шуда, аз зулми Ҳаҷҷоҷ шикоят кардам, ҳазрати Анас, разияллоҳу анҳу шикоятро шунида иршод фармуд; ки: Сабр кунед маълум нест оянда чӣ хоҳад буд, чаро, ки ҳеҷ замоне ба шумо намезузаррд магар ин, ки замони баъдй бадтар хоҳад буд то ин, ки арвардигори худро мулоқот кунед, яъне то дам и мавт ин тавр нахоҳад шуд ки замони баъдй аз қаблӣ беҳтар бошад ман инро аз Расули Худо, саллаллоҳу алайҳи ва саллам, шунидам. Аз ин ҳадис маълум мешавад, ки шикоят аз замон ва аҳли замона бе фоида аст ва умедвор будан барои вуҷ

4. НИШОНАХОИ КИЁМАТ. Бегонагӣ аз Ислом Ҳазрати Абуҳурайра, разияллоҳу анҳу, мефармояд, ки Расули Худо, саллаллоҳу алайҳи ва саллам, иршод фармуд, ки: Ислом дар ҳолати ғурбат ва бегонагӣ зоҳир шуд, ки мардум аз ӯ фирор мекунанд ва онҳое, ки динро қабул мекарданд теъдодашон бисёр кам буд, рӯзгоре хоҳад омад,ки Ислом дубора ғариб ва бегона мешавад, ҳамон гуна, ки дар ибтидо буд. Пас онҳое, ки бар Ислом амал,мекунанд теъдодашон хеле кам хоҳад шуд. Сипас иршод фармуд, ки: Хӯшхабарӣ ва башорат аст барои он касоне, ки ба сабаби рафтан ба роҳи Ислом,бегона ба шумор оянд. Тавзех;: Мақсуд ин аст, ки вақте, ки ман ба Ислом даъват додам, ибтидо чанд нафаре Исломро пазируфтанд дар ҳоле, ки аксари марду

3. НИШОНАХОИ КИЁМАТ Амал кардан бар дин бо нигоҳ доштан ахгар дар даст баробар мешавад ва фитнаҳои бузург ошкор мегарданд Ҳазрати Анас, разияллоҳу анҳу, ривоят мекунад, ки ; Расули Худо, саллаллоҳу алайҳи ва саллам, иршод фармуд, ки: Бар мардум чунон хоҳад омад, ки шахси собир ва собитқадам бар дин монанди касе хоҳад буд, ки ахгарро дар дасти худ нигаҳ дорад. Тавзех: Ин ҳолат дар ин замон низ дида мешавад, чаро, ки аз ҳар.тараф фазои бединӣ ва беҳаёӣ ва фаҳшо қувват гирифтааст ва муҳити фисқ ва фуҷур, саркашӣ ва исён барпо гаштааст, ба тавре, ки диндори воқеъӣ камтар ёфт мешавад ва агар шахсе бихохад, ки бар дин амал кунад, ҳамватанон, бузургон ва наздикон монеъ хоҳад шуд, зан мегӯяд: Аз

2. НИШОНАХОИ КИЁМАТ. Масоҷиди ороста шуда, маҳалли гуфтугӯи умури дунявӣ мешаванд Ҳазрати Анас, разияллоҳу анҳу, мефармояд, ки Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам, иршод фармуд: Яке аз аломоти Қиёмат ин ки мардум масҷид бино мекунанд ва ба он фахр менамоянд. Имрӯз ҳамин ҳолат аст ва ба қавли ибни Абос разияллоҳу анҳу: Ҳароина шумо масоҷидро монанди Яҳуд Насоро зинат медиҳед. Чизҳое, ки фикри инсонро мунташир сохта ва ҷамъияти хотири одамиро аз байн мебаранд, монанди сангҳо ва люстраҳо ва чароғҳои гуногун ва фаршҳои дилфиреб ва пардаҳои гаронбаҳо ва дигар ашёи пурзарқу барқ, ва ҳамаи васоили роҳате, ки дар масоҷид вуҳуд доранд, аз ин ҷиҳат ин ашё ва асбоби гаронбаҳои дунявиан, ки саба

НИШОНАХОИ КИЁМАТ. Фақат номи Ислом ва алфози Қуръон боқӣ мемонад ва уламои бад пайдо мешаванд Ҳазрати Алӣ, разияллоҳу анҳу, мефармояд, ки Расули Худо,саллаллоҳу алайҳи ва саллам,иршод фармуд: ба зуди чунон замоне бар мардум хоҳад омад, ки фақат номи Ислом ва расми Қуръон мемонад ва масоҷиди эшон аз лиҳози нақш ва нигор ва завқу барк, обод мешаванд, лекин ба эътибори ибодат ва иршодот ба мардум, вайрон хоҳанд буд ва уламои эшон аз ҳамаи сокинони зери осмон бадтар хоҳанд буд, ба тавре, ки фитна аз уламо пайдо мекунанд ва боз ба худи онҳо бармегарданд. Фақат номи Ислом боқӣ мемонад, яъне, танҳо номи аъмоли исломӣ дар мардум боқӣ мемонад ва ҳақиқати аъол аз байн хоҳад рафт. Чунон, ки имрӯза

ТО КАЙ FАФЛАТ. Оё садои маргро шунидаӣ ва қабрро дидаӣ ? Дустон ва хешони худро бо дастҳоят ба гур супоридаӣ ? Марги онҳоро мушоҳида кардаӣ ? Чи гуна аз қасрҳо ба қабрҳо интиқол ёфтанд. Аз нури манзил ба торикии қабр. Аз оғуши гарми хонавода ба оғуши кирмону ҳашарот манзил гирифтаанд. Аз бистарҳои нарм ба хоки хунуки қабр мунтақил шудаанд. Аз канори шумо ба ҳамсоягии мурдагон куч бастаанд. Рузе канори қабрашон фарёд бизан! Аз онҳо бипурс! Аз лашкару дороияшон савол кун! Аз забоне, ки бо он ҳарф мезаданд, бипурс! Аз зуру қудрати онҳо. Аз хашму ғурриши онҳо бипурс! Аз такаббуру ғурури онҳо бипурс! Ҳатман бо оҳу ҳасрат