Үз телеңне яхшы бел, чит теле да аның тел, Тел ул сөйләм генә түгел, сәясәт тә шушы тел, Гореф- гадәть, әкияте, мәкаль белән әйтемнәр, -Белми,- диеп, түгел безгә, белә,- диеп, әйтсеннәр. Тел ул дустың, балаларың, туганга- туган, юлдаш , Татар, әгәр телең белсәң, бар төрки синең кардәш, Чуваш, мари, башкортлар, алар белән гел бергә, Аз булса да сукалыйлар, алар да безнең телдә. Санап китсәм төркиләрне, казах, үзбәк, балкарын, Дәфтәр түгел китап тулар ,алар безгә бик якын. Урыссыз да булмый яшәп, дәүләт урыс кулында, Ярты татар урыслашкан, фикер шулар турында. -Улым сиңа әйткән идем, киленем ишетсен өчен, Тел онытып яшәп булмый, милләт югалтыр көчен, Тик шулай да үз телеңнән, бармы икән якыным, Татар телем, үз татарым, минем йөрәк ялкыным. Рамзис Мишәр.

Милләт үлә хөрмәт күрмәгән.. Үзебезне яратмыйбызмы соң? Гел читнекен генә хуплыйбыз. -Без татарлар!- диеп, мактанабыз, Яктан кергән чүп -чар туплыйбыз. Белгәне дә үз телләрен хәзер, Чит бер телдә сыза уйларын. Кайда ашкына соң, татар җаның, Татар булып гүя туйганың? Читме, бирер сиңа иң яхшысын? Үз телеңдә фикер үрмисең, Урыс ягып, ярым - ярты калып, Манкорт булганыңны күрмисең.. Черек буын үсеп килә, халкым, Атаң - анаң телен белмәгән. Белмим, кем дип, аталырсың алда, Милләт үлә, хөрмәт күрмәгән. Рамзис Мишәр.