Предыдущая публикация
Aziza va
Farxod ismli ikki sevishgan
bo'lgan ekan. Ular o'quv yurtida
tanishgan, bir ko'rgandayoq bir-
birovlarini sevib qolishgan
bo'lishadi.
Xamma ularga xavas qilishardi,
chunki bunaqa sevgi, bunaqa
mehr va vafo kam odamlarga
uchrardi. Tuni bilan, qachon
to'yimiz bo'larkan deb o'ylab
chiqishardi. Aziza endigina
17 yoshda, Farxod esa 18-yoshda
edi. Kunlardan bir kuni, Farxodni
darsi avvalroq tugagandi, u Azizni
o'quv yurti ro'parasidagi bekatda
kutib o'tirgandi. Aziza, sevgilim
meni kutyaptilar
tezroq ko'rsam edi deb yugurib
sevgilisi yoniga borardi. Yo'ldan
o'tayotib, qiz avtoxalokatga
uchraydi. Yigit ko'zlariga
ishonmasdi, bir umrlik yori, xalok
bo'ldi. Qizni bag'riga bosib,
dod faryod urib yig'lardi. Shok
axvolga tushib, Farxod xushidan
ketadi. Bir tassavur qilib ko'ring,
aziz do'stlar... 10 daqiqa bir-birini
ko'rmasdan turolmaydigan ikki
sevishgan, endi bir birovlarini
bir umr ko'rolmaydilar. Farxod
kasalxonada o'ziga keladi,
ko'zlaridan tinmay ko'z yosh
oqardi. Oila azolari uni
tinchlantirar edilar, lekin xammasi
befoyda edi. Oxirgi marta 1-
daqiqaga bo'lsa ham bir ko'ray
deb kasalxonadan yugurib chiqdi,
moshina o'tirib, qizni uyiga bordi.
Lekin afsuski Azizani otasi yigitni
uyiga qo'ymadi. Farxod tiz
cho'kib yolvoqdi, lekib baribir
qizni uydagila, bechora Farxodni
qo'yishmadi.
Chorasiz qolgan yigit, boshini
egib uyiga ketdi. Hech qachon
spirtlik ichimlik ichmagan Farxod,
bugun o'la ichdi. Ko'ksidagi
azobni, alamni sal bo'lsa ham
so'ndirish uchun ichdi.
Onasini quchoqlab, onaginam,
jon onajon, man Azizasiz
yasholmayman, yashagim
kelmayapti deb yig'lardi.... Davomi
bor
Следующая публикация
Нет комментариев