Sen Ketma

Соғинчларим гулга ўрадим, Берай десам манзиллар йироқ. Мен йўллардан сизни сўрадим, Топилмади изингиз бироқ... Сизни ёмон, ёмоо-он соғиндим... Бугун учрашамиз… Бугун учрашамиз-а? Соғинчларга айланиб кетган нигоҳларимиз туташади-а, бугун? Қандай яхши! Қўнғироқларга боғланиб қолган кўнгиллар дийдор аталмиш неъматдан тўйиб-тўйиб сув ичади. Неча ойки ҳис этилмаган қўлларингизнинг қайноқ тафти сочларимга ўралашиб қолган аразларни сидириб ташлайди. Юзларим ҳаёдан, ҳаяжондан ранг олиб пардоз этади бугун. Бугун учрашамиз-а? * * * – Кетманг… Бу сўзни юзинчи, эҳтимол мингинчи бор такрорлади-ёв юрагим. Тилимда эса сал бошқачароқ янгради: – Яхши бориб келинг. .. – Ҳайдаяпсан-а мени? – аэропортда биз

Soat 6:00. Robiyani telefoniga navbatdagi SMS keldi. “Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi? Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”. Bu SMS lar Robiyaga tanish, har kuni bir vaqtda, bir xil SMS keladi. Robiya ham o’z navbatida Sobirga bir xil javob yozadi. Faqat uniki aynan bir vaqtda emas. Har hilroq, nechidir minutga farq qiladi. “Assalomu Alekum. Sizga ham Xayirli tong! Rahmat juda zo’r uhladim. Sog’inchim, zarracha!))”... Ha. Bu ularni har kungi salomlashish SMS lari desa bo’ladi. Sobir va Robiya bir birini 3 yildan beri tanishadi. Ular avtobusda to’sattan bir voqea sabab tanishib qolishgan. Ushanda Robiyaga ikki mast yigit gap otib, unga