Бир бола сунъий жонлантириш бўлимида жон бераётган эди. Докторлардан бири боланинг боши устида энгашиб, секин деди:
- Укажон, калима келтир, жаннатга тушасан! Бола бошини қимирлатиб қўйди, аммо калимани айтмади. Доктор энди қаттиқроқ, танбех охангида қайтарди:
- Ука, калима келтир, дедим! Кимнинг охирги сўзлари “Ла илаха иллаллох” бўлса, унга дўзах харом бўлади, калимани айт! Кўзлари юмилиб бораётган бола яна бошини қимирлатди, аммо яна бирор сўз айтмади. Шунда доктор унга ялингандек, ёлворгандек мурожаат қилди:
- Жон, ука, дўзахи бўлиб қолма, “Ла илаха иллаллох” дегин! Бола бор кучини йиғиб, калимани айтди:
- Ла илаха иллаллоху Мухаммадур росулуллох!
Шундан сўнг бола охиста жон берди.