Leqsebi siyvarulze

მე სიყვარულის სადღეგრძელო დავლიე წუხელ, ჩემი დარდები ღვინით სავსე თასში ჩავკალი შენზე ფიქრებში დამათენდა ძვირფასო გზაზე და შენი ტრფობით ამერია კარგო გზა - კვალი. დავბოდიალებ ნამთვრალევი გზა არეული, უცხო ქუჩებში შენი სახლისკენ დავეძებ სავალს, მარტო დავდივარ უგრძნობელი ვით მთვარეული გზა - კვალს. შენს სიყვარულში უიმედო, ბედ - დაწყევლილი შენზე მლოცველი დავიჩოქებ საყდარის კართან, და როგორც ბავშვი დედის მკერდში სულგანაბული სულის სიმშვიდეს მოვიპოვებ ღვთისმშობლის ხატთან. მე შენზე ფიქრში გავატარებ მთელს ჩემ სიცოცხლეს და ასე ვივილი უგზო - უკვლოდ, გზა არეული, როცა დარდები დაიმონებს ჩემს გულს იცოდე, ჩემი ცხოვრების შარბათს შევსვამ შხამ გარეული. როცა სიკვდილი დაიბუდებს ჩემს ცივ სხეულში, ჩემი თვალები როცა

ისევ მონატრება...ისევ სინანული....ისევ ტკივილი და ისევ შენზე ფიქრი... რამდენი დრო გავიდა, მაგრამ ახლაც შენზე ვწერ... მაინც შენზე ფიქრები მატკიებს თავს....და გულს.... იცი რა მტკივა?... შენი სიყვარული... იცი რატომ?...არც მე ვიცი.... ფიქრი ძნელია?...ძალიან...თან უშენოდ... დრო ნელია?...ალბათ არც მიდის.... წამები...წუთები.....ერთი, თუ ორი საათი...ზუსტად არ მახსოვს, მაგრამ მაშინ ბედნიერი ვიყავი...იმით, რომ შემეძლო მეცქირა შენი ნაღვლიანი თვალებისთვის.... ...ჩუმად ვბუტბუტებ შენთვის ნაჩუქარ ფრაზებს....ისევ ისე მენატრები... იცი რა მსურს?... შენთან ყოფნა.... იცი რას ვგრძნობ?...უაზრო და ტკივილიან მონატრებას... იცი რა ვიცი?... რომ მიყვარხარ და მეყვარები.... შენ კი?...ალბათ ძველებურად აღარ გენა

ფ ო თ ო ლ ც ვ ე ნ ა ისევ მონატრება...ისევ სინანული....ისევ ტკივილი და ისევ შენზე ფიქრი... რამდენი დრო გავიდა, მაგრამ ახლაც შენზე ვწერ... მაინც შენზე ფიქრები მატკიებს თავს....და გულს.... იცი რა მტკივა?... შენი სიყვარული... იცი რატომ?...არც მე ვიცი.... ფიქრი ძნელია?...ძალიან...თან უშენოდ... დრო ნელია?...ალბათ არც მიდის.... წამები...წუთები.....ერთი, თუ ორი საათი...ზუსტად არ მახსოვს, მაგრამ მაშინ ბედნიერი ვიყავი...იმით, რომ შემეძლო მეცქირა შენი ნაღვლიანი თვალებისთვის.... ...ჩუმად ვბუტბუტებ შენთვის ნაჩუქარ ფრაზებს....ისევ ისე მენატრები... იცი რა მსურს?... შენთან ყოფნა.... იცი რას ვგრძნობ?...უაზრო და ტკივილიან მონატრებას... იცი რა ვიცი?... რომ მიყვარხარ და მეყვარები.... შენ

ფ ო თ ო ლ ც ვ ე ნ ა ისევ მონატრება...ისევ სინანული....ისევ ტკივილი და ისევ შენზე ფიქრი... რამდენი დრო გავიდა, მაგრამ ახლაც შენზე ვწერ... მაინც შენზე ფიქრები მატკიებს თავს....და გულს.... იცი რა მტკივა?... შენი სიყვარული... იცი რატომ?...არც მე ვიცი.... ფიქრი ძნელია?...ძალიან...თან უშენოდ... დრო ნელია?...ალბათ არც მიდის.... წამები...წუთები.....ერთი, თუ ორი საათი...ზუსტად არ მახსოვს, მაგრამ მაშინ ბედნიერი ვიყავი...იმით, რომ შემეძლო მეცქირა შენი ნაღვლიანი თვალებისთვის.... ...ჩუმად ვბუტბუტებ შენთვის ნაჩუქარ ფრაზებს....ისევ ისე მენატრები... იცი რა მსურს?... შენთან ყოფნა.... იცი რას ვგრძნობ?...უაზრო და ტკივილიან მონატრებას... იცი რა ვიცი?... რომ მიყვარხარ და მეყვარები.... შენ

"მალე გაზაფხული მოვა და შენ ყვავილები ქარში, ალბათ , გებონება თოვა. ქოლგას უნებლიედ გაშლი." ოთარ ჭელიძე @ @ @ ჩემ თბილისს წვიმის ღამე აწუხებს, მზისგან ნაფერებს,ნებიერს , მოვლილს. წვიმამ იგლოვა ზამთარი წუხელ. გათენდა დილა და ... უცებ , თოვლი! ფოიერვერკი თეთრია ცაში. დათოვლილია "თბილისი მოლი". ვით სიურპრიზი , თებერვლის ცხრაში, ისე მოვიდა პირველი თოვლი. ამინდი- ლექსის . აღმძვრელი მადის. ფერუმარილით , თეთრი პომადით. გადაივიწყეთ წამიერ დარდი.... თავგამეტებით ბარდნის და ბარდნის.