ՀԱՅԸ

Մայր Աթոռը աշխարհով մեկ հնչեցնում է հայ ժողովրդի արդար դատն ու պահանջը Գիտակցելով եկեղեցու եւ հավատի դերը հայ ժողովրդի կյանքում` թուրքական կառավարությունը հատկապես նպատակամղված սպանել է հայ հոգեւորականներին, ոչնչացրել եկեղեցիներն ու վանքերը, հազարավոր միջնադարյան ձեռագիր մատյաններ, զավթել եկեղեցական գույքը: Չնայած կրած ծանր կորուստներին, իրեն հասանելի բոլոր միջոցներով եկեղեցին էր միակ կառույցը Հայաստանի տարածքում, որ կարողացավ տևական և կազմակերպված օգնություն ցուցաբերել բնակչությանը:

Ինչո՞ւ չես թռչում, հարցրեց մի օր Արծիվն աքլորին, Թե՞ չես կարոտում հեռու, հեռավոր Մեր սար ու ձորին, Ինչո՞ւ չես ձգտում մի օր դեպի վեր, Թե թևավոր ես, ինչո՞ւ չես թռչում։ - Իմ ինչի՞ն էին թռիչք ու թևեր, Ոչ մի բարձունքի սիրտս չի տենչում. Այսպես ինձ լավ է, չէ՞ որ ինձ այստեղ Թե բույնն են տալիս և թե հաց ու ջուր։ - Այդ ասա,― ասաց արծիվը շքեղ,- Այդ մի պուտ ջուրն է երկինքդ մաքուր, Այդ հաց ու ջուրն է թևերդ պոկել Ու սիրտդ կապել այս աղբանոցին, Այդ է, որ կյանքում դու դեռ չես ջոկել, Թե ինչ է արծիվն, ինչ են հավն ու ցին․․․ Ասաց իմ արծիվն ու երկինքը նետվեց, Ու սավառնում էր ու խորհում էր խոր, Թե բանաստեղծ չէ ամեն բանաստեղծ. Ինչպես արծիվ չէ ամեն թևավոր։ Հովհաննես Շիրազ

-Եթե տանը կա հանգուցյալ, կարելի՞ է ձու ներկել, փլավի մեջ չամիչ գցել Հավկիթը ներկում են, փլավը եփում չամիչով, անկախ նրանից տանը կա ննջեցյալ, թե ոչ։ Ձուն համարվում է աշխարհի խորհրդանիշ, կարմիր հավկիթը՝ նոր կյանքի սկզբնավորման ու Հարության: Կարմիր գույնը Հիսուսի արյուն խորհուրդն է, որը թափվեց մեր փրկության համար: Փլավի մեջ բրնձի հատիկները խորհրդանշում են մարդկությանը, չամիչի հատիկները` առաքյալներին, որոնք քաղցրություն բերեցին աշխարհին: Սեղանը զարդարում է նաև ձուկը: Ժամանակին քրիստոնյաները միմյանց ճանաչել են ձկան նշանով։ Ս. Հարության տոնին չեն գնում գերեզմանատուն: Շիրիմներին այցելության օրը Մեռելոցն է (այս տարի՝ ապրիլի 1):