poeziya dünyası

VAHİD ASLAN: Ömür sürməli dövrandı ( Səxavət Məmmədovun xatirəsinə ) Onun – o, nakam taleli xanəndənin yanıqlı səsini ilk dəfə 10 yaşımda bir yay səhəri dinləmişdim. Və elə o vaxtdan da bu səs məni ovsunlayaraq, sözlər və səslər aləminin sehrinə bənd etmişdi. Elə bənd etmişdi ki, o hadisədən sonra Səxavətin yanıqlı səsini eşitməyəndə qəribsəyir, yeknəsək bir dünyanın sakininə çevrilirdim... 1982- ci ilin iyul ayı idi. Saatlarla futbol oynayıb, necə yorulmuşdumsa, axşamdan ac-susuz yerimə döşənib yatmış, səhər tezdən oyana bilməmişdim. Atamın dediyinə görə isə yay vaxtı hava isti keçdiyindən, gərək səhər tezdən, günəş boy göstərməmiş oyanasan ki, iştaha ilə yemək yeyə biləsən və gün ərzin

VAHİD ASLAN: Dağ yolu Dağların könlünü oxşaya bilsən, Sən orda əbədi sevgi taparsan; Bir ömür bəsindi, bəsindi qızım! Çaylardan bir içim nəğmə aparsan; Çiçək sərgisidi burda yal-yamac, Bənövşə gözünə oxşayır gözün; Bax bu yol zirvəyə aparsa səni, Haçansa qarşına çıxacaq izin; Bilirəm yoxuşu qalxmaq çətindi, Hələ balacasan balaca, qızım! Hələlik dağları sevsən bəsindi, Sabah ürəyin dağ olacaq, qızım! Əyil, buz bulağın gözünə əyil! Suyunu nuş elə, nəğməsini iç! Başı uca olan yıxılan deyil, Sən də dağları sev, ucalığı seç! Vətən torpağıdı dağ da aran da, Elə aranda da dağ kimi olsan! Qarşına çox yollar çıxar, unutma, Unutma dağlardan başlayan yolsan! 12.07.08. Azərbaycanı