Предыдущая публикация
00:39
ԻՆՉՊԵՍ ՄԵՐԺԵՆՔ «ԵՍ»-Ը
Նախ մենք պետք է հասկանանք ինչ տեղի ունեցավ մեր վերածննդով: Առաջին, վերածնունդը դա Աստծու կյանքն է, որը Սուրբ Հոգու միջոցով մտնում է մեր մարդկային հոգու մեջ: Երկրորդ մեր մարդկային հոգին, որը մեռած էր Աստծու հանդեպ կենդանանում է և սկսում փնտրել Աստծուն և հոգևոր բաները (կարդալով Սուրբ գիրքը, աղոթել, փառաբանել և այլն): Երորրդ յուրաքանչյուր հավատացյալի մեջ, որը ընդունում է Հիսուսին իրեն որպես Տեր և հավատում Նրա հարությանը, այս երկրի վրա, նորից ծնվում է Հիսուս Քրիստոսը, նրա մարդկային հոգում: Սա վերածնունդի մի մասն է որ կբավականացնի խոսել մեր թեմայի շուրջ: Վերը նշվածից մենք հասկանում ենք որ Աստված բնակվում է մեր հոգում, որովհետև Աստված Հոգի է և մենք Նրան պետք է երկրպագենք
Զղջո՞ւմ, թե՞ ապաշխարություն
Գոյություն ունի տարբերություն ապաշխարության ու զղջումի միջև: Զղջալ` նշանակում է խորապես տրտմություն ապրել, որ քեզ «բռնել են հանցագործության պահին»: Օրինակ, ձեզ հաջողվում է բանկ թալանել՝ խուսափելով պատժից, և ձեզ ոչ ոք չի կարողանում բռնել, բայց հերթական թալանից հետո ձեզ ձերբակալում են ու բանտ նստեցնում: Ի՞նչ եք դուք զգալու. ափսոսանք կատարվածի համար: Իսկ ավելի կոնկրետ՝ դուք զղջալու եք այն պատճառով, որ ձեզ բռնել են:
Կամ, օրինակ, դուք մեքենայով անցնում եք խճուղով՝ գերազանցելով սահմանված արագությունը, ու հանկարծ, ձեզ կանգնեցնում է ոստիկանը: Դուք զղջում եք: Ինչո՞ւ: Որովհետև ձեզ բռնել են, ոչ թե՝ որովհետև դուք խախտել եք օրենքը: Սա ապաշխարություն չէ, այլ՝ ափսոսանք: Ապաշխա
ՊՈՂՈՍ ԱՌԱՔՅԱԼԻ ՀՈՎՎԵԼՈՒ ՆՄՈՒՇԸ
Գրծ20-ն ասում է, թե Պողոսը, երբ Երուսաղեմի ճանապարհին էր, լուր ուղարկեց Եփեսոս և կանչեց եկեղեցու երեցներին: Նա նրանց ասաց, որ պետք է հովվեն Աստծու հոտը, որը Աստված Իր իսկ արյունով գնեց (խ. 28): Աստծու հոտը հովվելը Պողոսի սրտում էր: Շատերը կարծում են, թե Պողոսը մեծ առաքյալ էր, ով մեծ աշխատանք էր անում, մեծ գործ: Սակայն Պողոսն իր արածն համարում էր Աստծու հոտի հովվություն: Մեր տրամաբանությունն ու պատկերացումները պետք է արմատապես փոխվեն: Մենք չպետք է կարծենք, թե հոգևոր հսկաների նման պետք է ինչ-որ նշանակալի գործ կատարեն: Իրականում այդ այսպես կոչված հսկաները Աստծու շահերի համար առանձնակի ոչինչ չեն արել: Փոխարենը իրենց համար անուն են ստեղծել, ինչը գրեթե ոչինչ չի տվել
ՀՈՎՎՈՒԹՅԱՆ ՆՄՈՒՇԸ ՏԻՐՈՋ ՍՊԱՍԱՎՈՐՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ
Չորս Ավետարաներում (Ըստ Մատթեոսի, Մարկոսի, Ղուկասի և Հովհաննեսի) պատկերվածՀիսուսը շատ փայփայող է: Նա աշխարհ եկավ պարզապես մարդկանց փայփայելու համար: Բոլոր մարդիկ կարիք ունեն, որ Նա փայփայի, ուրախացնի, մխիթարի և հանգիստ տա նրանց: Եթե Նա մեզ մոտ գար Իր աստվածային կարգավիճակով, մենք կսարսափեինք: Բայց նույնիսկ ամենամեղսալի հարկահավքները կարող էին Նրա հետ ընկերների պես նստել, ուտել և խոսել Նրա հետ (Ղկս 15:1, Մտթ 9:10): Դպիրների ու փարիսեցիների՝ ինքնարդարների համար անտանելի էր Նրան հարկահավքների և մեղավորների հետ մեկ սեղանի շուրջ նստած տեսնելը: Նրանք չէին գիտակցում, որ իրենք էլ կարիք ունեն, որ Նա իրենց բժիշկը լինի: Ես կարող եմ վկայել, որ երբ աղքատ երիտաս
ԽԱՉԻ ԲՈՎԱՆԴԱԿ ՄԱՀԸ ԵՒ ՆՐԱ ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ
Եբր 2:14 ...Որպեսզի մահվան միջոցով ոչնչացնի մահվան կարողությունն ունեցողին, այսինքն՝ բանսարկուին:
Բ Կրթ 5:21 Նրան ով մեղք չգիտեր, Նա, հանուն մեզ, մեղք դարձրեց, որպեսզի մենք Նրա մեջ Աստծու արդարությունը դառնանք:
Զոհասեղանը շինության կենտրոնն է: Զոհասեղանը ոչ միայն ներքին բակի կենտրոնն է, այլև տաճարի ողջ տարածքի: Զոհասեղանը, որ խորհրդանշում է խաչը, իրականում տիեզերքի կենտրոնն է:
Շատ կարևոր է իմանալ խաչի լիարժեք նշանակությունը: Մակերեսային քրիստոնեական ուսմունքների համաձայն՝ խաչն այն վայրն է, որտեղ Տեր Հիսուսը մեռավ: Դա իսկապես ճիշտ է, բայց խաչը շատ ավելին է խորհրդապատկերում, քան դա: Տիեզերքի կենտրոնը լինելով՝ խաչը խորհրդապատկերում է Աստծու, մարդու և բոլ
ԱՍՏԾՈՒ ԿՈՂՄԻՑ ԻՐ ՀԱՃՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՁԱՅՆ ԿԱԶՄԱԾ ԾՐԱԳԻՐ
Աստծու տնտեսությունն Աստծու կողմից Իր հաճության համաձայն կազմած ծրագիր է.... Եփս 1:9-ում ասվում է.«Իր կամքի խորհուրդը մեզ հայտնելով՝ ըստ Իր հաճության, որն Իր մեջ մտահաղացավ»: Աստծու հաճությունը Նրա սրտի ցանկությունն է: Այս հաճությունն այն էր, ինչ Աստված մտահաղացել էր Իր մեջ տնտեսության՝ ծրագրի համար (խ 10).... Դա նշանակում է, որ Աստված Ինքն է Իր հավիտենական մտահաղացման, սկիզբը, ծագումը և ոլորտը: Աստված ցանկանում ուզում և փափագում է իրեն բաշխել մարդու մեջ: Կարելի է նաև ասել, որ Աստված «երազում է» Իրեն բաշխել մեր մեջ: Նրա փափագը, Նրա ձգտումը Իրեն Իր ընտրյալ մարդկանց մեջ բաշխելն է: Վիթնես Լի
ՄՈՎՍԵՍԸ ՈՐՊԵՍ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՆԱԽԱՏԻՊԸ, ԻՍԿ ՆՐԱ ԿԻՆ ՍԵՊՓՈՐԱՆ ԱՆԱՊԱՏՈՒՄ ԵՂՈՂ ԵԿԵՂԵՑՈՒ ԽՈՐՀՐԴԱՊԱՏԿԵՐՆ Է
ՔՐԻՍՏՈՍԻ նախատիպներից մեկն է նաև Մովսեսը: Եբրայեցիների ուղղված թղթի 3-րդ գլխում հստակորեն ասվում է, որ Մովսեսը Քրիստոսի նախատիպն է: Մովսեսը առաքյալ էր, ում Աստված ուղարկել էր՝ Իսրայելի զավակներին Եգիպտոսից ազատելու: Նա Քրիստոսի՝ որպես առաքյալի նախատիպն է, ով Աստծու կողմից ուղարկվել է՝ Աստծու զավակներին անկումից, այսինքն՝ սատանայի ապօրինի բռնազավթումից ազատելու:
Մովսեսը Քրիստոսի նախատիպն է չորս տեսանկյուններով: Առաջին հերթին՝ ծնվելուց անմիջապես հետո նա հալածանքների ենթարկվեց, որովհետև եգիպտացիները ջանում էին սպանել եբրայեցի կանաց բոլոր տղա երեխաներին. այդ պատճառով շատ որդիներ սպանվեցին (Ելց 1:16,
ՔՐԻՍՏՈՍՆ ԱՍՏՎԱԾ Է
Պատմության մեջ որևէ այլ անձ այնպես չի ազդել մարդկության վրա, ինչպես Հիսուս Քրիստոսը: Որևէ այլ անձի այնպես չեն մեծարել ու երկրպագել, ինչպես Հիսուս Քրիստոսն, սակայն միևնույն ժամանակ ոչ մի անձ մարդկային մտքի համար այնքան հանելուկային չի եղել, որքան Նա: Բազմաթիվ պատմաբաններ Նրան մեծ առաջնորդ են համարել, իսկ շատ հասարակական բարենորոգիչներ` մարդկության մեծագույն ուսուցիչ: Նապոլյոնն իրեն հավասարեցնում էր Ալեքսանդր մեծին, Հուլյոս Կեսարին ու Կառլոս մեծին, սակայն խոստովանում էր, որ Հիսուսը իրենից վեր է կանգնած և ուրիշ դասի է պատկանում:
Սակայն արդյո՞ք Նազարեթցի Հիսուսը միայն մեծ առաջնորդ և մեծագույն ուսուցիչ է: Ո՞Վ Է ՀԻՍՈՒՍԸ: Սա Հիսուսի ծննդից ի վեր մարդկանց մեջ առաջացած մեծագույն
загрузка
Показать ещё