ХАДИС ГУЛШАНИ

УЙҒОТИНГ Умрни абадий поёнсиз деманг, Тангрим косамизга ўлчаб солибди. Сўнгида пушаймон ошини еманг, Хаётни уйғотинг мудраб қолибди ! Отани қадрланг, Онани севинг, Қондошлик сўзидан қонлар томибди. Яшаган умрингиз хатосин билинг, Меҳрни уйғотинг мудраб қолибди ! Ишқни сараламанг, у танхо малак, Хаккадек хар шохга қўниб толибди. Юзлари тилиниб кўзлари халак, Вафони уйғотинг мудраб қолибди ! Шукур денг бехисоб, санаманг асло, Қаноат қонмасдан ўтда ёнибди. Ғафлатнинг кўзлари уйқуда хатто, Сабрни уйғотинг мудраб қолибди ! Бир оғиз ширин сўз, қанчалар қиммат, Ёвузлик чаёндек дилни чақибди. Ҳар тилдан яралар чиройли хикмат, Забонни уйғотинг мудраб қолибди ! Севинг севилинг, мухаббат қучинг,