POEZAYI LAVAGUYN HEXINAK ASMUNQOX SARGIS SARGSYAN

Ահա և դու...իմ անձրև ընկեր....ախ ինչ լավն ես դու....ո՛նց եմ սիրում քեզ անձրև...որոտա ամպրոպ...սրտիս զարկերի արձագանքն ես դու..խոսել եմ ուզում...ու պատմեմ.անվերջ...հավաքվեք ինձ մոտ.գորշոտ ամպեր..հորդառատ անձրև շանթ կայծակ ամպրոպ..ախ ոնց եմ սիրում քեզ անձրև..դու..թաքցնում էիր իմ արձունքները որ կարողանում եմ մարդկանց մեջ քայլել..լուռ արտասվվելով ճանապարհ ընկած..հույսս կորցրած..պարել եմ ուզում անձրև քո հետ..ձեռքերս պարզեմ երկնակամարին..հայացքս դեպի վեր բացեմ ու խնդամ..թեկուզ և խենթի կնիքն եմ կրում խելագար դեմքիս..անձրև..ես քո աշխարհն եմ եկել..առ ինձ քո գիրկը գրկիր ինձ ամուր..դարցրու ինձ կաթիլ..թող ցնդեմ օդում..մեկ է ինձ չկա ուրիշ աշխարհում կյանքի փրկություն...կամ երջանկություն..անձրև...ուզում եմ