Namoz kalidi Jannat

Толиби дидори Ҳақ бедор шав вақти саҳар, Чуяндаи асрори Ҳақ бедор шав вақти саҳар. Ҳар зери заҳмат мерасад бисер неъмат мерасад, Акнун ки фурсат мерасад бедор шав вақти саҳар. Рав ошиқи бечора шав аз хонумон бегона шав, Бар руйи Ӯ назора шав бедор шав вақти саҳар. Эй Шамси Табрези бие баҳри Худо кун тоъате, Ғофил машав як соату бедор шав вақти саҳар Ба гуристон гузар як дам,назар бар аҳли ҳасрат кун, Сари ҳасрат печиданд дар чоки гиребони. Ба точу тахту ранги ин фони чи менози? Ки бад аз муддати андак ба хоки даҳр яксони. Гузар аз хоку рангу дун бино аз хонаи ДИН кун, Чаҳон н-ояд ба кор аммо ба кор ояд МУСУЛМОНИ!

“Насиҳат”-и Оятуллоҳ Хоманаӣ ба шоирони Тоҷикистон ва.... Оятуллоҳ Хоманаӣ, раҳбари олии Эрон, аз шоирони форсизабон даъват кард, дар ташаккул ва ҳифзи ҳувияти фарҳанги миллӣ саҳмгузор бошанд. Ӯ дар дидор бо шоирони форсизабон аз кишварҳои Тоҷикистон, Афғонистон, Ҳиндустон ва Покистон дар Теҳрон гуфт, “шоир вазифадор аст, ба монанди шуарои бузурги таърихи форсзабонон мухотабони худро бо маънавиёту дамидани руҳияи умед, нишот ва таҳарруку пешрафт ғанӣ сохта, ин унсурҳо, ки созандаи ҳувияти ҳақиқии миллат ҳастанд, тақвият бахшанд.” Раҳбари инқилоби Эрон бо ибрози таассуф, ки бархеҳо ҳамлаҳои густурда алайҳи ҳувияти исломӣ ва фарҳангиро бо вуҷуди ошкоро сурат гирифтани он намебинанд, а

Шайтон мегуяд! 1: мусулмоне ки садои азонро мешунавад ва намозро адо намекунад, падари ман аст 2: мусулмоне ки исроф мекунад, бародари ман аст 3: мусулмоне ки аз имом пештар ба рукуъ меравад, писари ман аст 4: зани мусулмоне ки бо омадани меҳмон асабони мешавад, модари ман аст 5: зане ки бидуни ҳиҷоб бо сари бараҳна мегардад, зани ман аст 6: мусулмоне ки бидуни гуфтани бисмиллоҳ шуруъ ба хурдан мекунад, авлоди ман аст 7: мусулмоне ки ин ҳарфҳоро ба дигарон расонад, душмани ман аст 8: мусулмоне ки хомуш шинад ва ба касе чизе нагуяд, дусти ман аст

63 Сураи МУНОФИҚУН1 (дурӯяҳо) Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон! 1.Чун мунофиқон назди ту оянд, гӯянд: «Шаҳодат (гувоҳӣ) медиҳем, ки ту ҳаройна, паёмбари Худо ҳастӣ». Албатта, Худо медонад, ки ту паёмбараш ҳастӣ ва Худо шаҳодат медиҳад, ки ҳаройна, мунофиқон дурӯғгӯянд. 2.Аз савгандҳои худ сипаре сохтанд ва аз роҳи Худо боздоштанд ва ба ҳақиқат он чӣ мекунанд, нописанд аст. 3.Ин ба он сабаб аст, ки ҳаройна, онҳо имон оварданд, сипас кофир шуданд. Худо низ бар дилҳояшон мӯҳр ниҳод ва онон дарнамеёбанд. 4.Чун онҳоро бубинӣ, туро аз зоҳирашон хуш меояд ва чун сухан бигӯянд, ба суханашон гӯш медиҳӣ. Гӯё ки ҳаройна, онҳо чӯбҳое ҳастанд ба девор такя дода. Ҳар овозеро ба з

67 Сураи МУЛК (фармонравоӣ) Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон! 1 Бузургвору_бобаракат Худованде, ки фармонравой ба дасти Ӯст ва Ӯ бар ҳар чизе тавоност, 2 он ки маргу зиндагиро биёфарид, то биёзмоядатон, ки кадом як аз шумо ба амал некӯтар аст ва Ӯст ғолибу бахшоянда! 3 Он ки ҳафт осмони табақа- табақаро биёфарид. Дар офариниши Худои раҳмон ҳеҷ халалу беназмӣ намебинӣ. Пес бори дигар назар кун, оё дар осмон шикофе мебинӣ? 4 Бори дигар низ чашм боз кун ва бингар. Нигоҳи ту хаставу дармонда ба назди ту бозхоҳад гашт. 5 Мо осмони дунёро ба чароғҳое биёростем ва он чароғҳоро василаи сангсор кардани шаётин гардонидем ва барояшон азоби оташи сӯзон омода кардаем. 6 Ва баро

Сураи. Торик Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон! 1 Савганд ба осмону ба он чӣ дар шаб ояд! 2 Ва ту чӣ донӣ, ки он чӣ дар шаб ояд, чист? 3 Ситораест дурахшанда. 4 Ҳеҷ кас нест, кӣ бар ӯ нигаҳбоне набошад. 5 Пас одамӣ бингарад, ки аз чӣ чиз офарида шудааст. 6 Аз обе ҷаҳанда офарида шудааст, 7 ки аз миёни пушту сина берун меояд. 8 Худо ба бозгардонидани ӯ тавоност, 9 рӯзе, ки розҳо (сирҳо) ошкор мешаванд. 10 Ӯро на қувватест, ва на ёваре. 11 Қасам ба осмони бозборанда! 12 Қасам ба замини руёни шикофхӯрда, (барои гиёҳ) 13 ки ин китоб ҳақро аз ботил ҷудо кунад, 14 ва сухани ҳазл нест! 15 Онон ҳилае меандешанд 16 ва Ман ҳам ҳилае меандешам. 17 Пас кофиронро мӯҳлат деҳ

СУБХИДАМ БАРХЕЗ ЭЙ ДИЛ 3ИКРИ ХАК БИСЁР КУН РУ БА ХОК АФТОДАВУ А3 ЧУРМ ИСТИFФОР КУН ОН КАДАР ЧУРМЕ КИ ДОРИ ЭЙ ДИЛО FОФИЛ МАБОШ 3ИКРИ ХАК МИСКИН БА ХАР ШАБ ДИДАИ ХУНБОР КУН А3 БАРОИ ЧУРМИ ХУД ЭЙ ДИЛ БА ХАР ШОМУ САБО ТАВБАИ СИДКУ ЯКИН А3 СИДКИ ДИЛ БИСЁР КУН ТО БА КАЙ ДАР ХОБИ FАФЛАТ РАФТАИ БАРХЕЗ А3 ОН У3РИ ТАКСИРОТИ ХУД БО ХОЛИКИ ЧАББОР КУН ! ЭЙ ДИЛ А3 ХАМДИ ХУДО НАЪТИ РАСУЛ МАНКАБАТ FОФИЛОНИ БЕ ХАБАР АЗ ХОБИ ХУШ БЕДОР КУН ХАР САХАРГОХЕ КИ МЕГУИ САНО ПОКИ ХАК БАЪД А3 ОН НАЪТИ РАСУЛИ АХМАДИ МУХТОР КУН

ПАНДХОИ ПАЁМБАРИ ИСЛОМ МУХАММАД АЛАЙХИССАЛОМ! Муъмин дар дунё ростгу аст,бедордил аст,худудро риоят мекунад,сандуки илм аст,акле комилу калбе солим ва хилме собит орад,дастбозу бахшанда аст,дари хонааш барои ихсон кушода аст,лабхандаш зиёд ва андухи ботинаш хамешагист,мутафаккиру камхобу камханда ва хуштабъ аст,тамаъро миронда ва хаворо кушта,ба дунё беалока ва ба охират алокаманд аст,мехмонавозу ятимпарвар аст,кудаконро навозишу бузургонро ихтиром мекунад,соилро махрум намекунад,аёдати бемор ва ташайюи чаноза мекунад,хурмати Куръонро мешиносад,бо Худо розу ниёз дорад,бар гунохони худ мегиряд,амр ба маъруф ва найх аз мункар менамояд,то гурусна ё ташна нашавад,намехурад

Ба инхо дар хаётат ахамият бидех ! Мехохи тани сихат: Руза бигир ! Мехохи чехраи нурони: Намози шаб бихон! Мехохи зиндагии фарох: Куръон бихон! Мехохи хушбахтиро: Намозхоро дар вактхояшон бигузор! Мехохи кушоишро: Астагфируллох бигу! Мехохи андухат аз байн равад: Дуъо бикун! Мехохи мусибатат осон шавад: Бигу "Ло хавла вало кувата илло биллох"! Мехохи баракатро:Бар Мухаммад(с) ваОли Мухаммад салавот бифирист! Умедво рам инхоро дар хаёт амали менамоем ва амал намудан ба инро ба ёру дустонамон мерасонем то онхо низ ба ин амал намоянд ва мо низ дар ачр шарик бошем. Мухаммади кболи САДРИДДИН