EMMANUEL Հավատա Հիսուսին ու կփրկվես

Մի օր հովիվը մի մարդու վիրավորեց, իսկ նա սրտում չարություն պահեց և որոշեց վրեժխնդիր լինել: Նա գիտեր, որ հովիվը հեռու մի տեղ է կենդանիներին արածեցնում, որտեղ համարյա ոչ ոք չի լինում, և որոշեց առիթից օգտվել ու մի խորը փոս փորել, որպեսզի հովիվը դրա մեջ ընկնի: Ուշ գիշեր էր, երբ սկսեց փորել: Փորում էր ու պատկերացնում, թե իրեն վիրավորողն ինչպես է դրա մեջ ընկնելու և հնարավոր է մարմնի անդամներից մեկը կոտրի կամ մեռնի դրա մեջ՝ դուրս գալու հնարավորություն չունենալով: Կամ գոնե նրա կովերից կամ ոչխարներից ու այծերից մեկը կընկնի դրա մեջ: Այնքան երկար ու համառորեն փորեց՝ վրեժի մասին երազելով, որ չնկատեց, թե փոսն ինչպես է ավելի ու ավելի խորը դառնում: Բայց ահա երևացին արևի առաջին շողերը, և նա սթափվեց մտքերից:

ՏԱՔՍԻ ՎԱՐՈՐԴԻ ԱՊԱՇԽԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ Գիշերվա ուշ ժամին մի տաքսու վարորդ, մեքենայի մեջ գլուխը ղեկին հենած, կարծես մի պահ ննջում է: Այդ ժամանակ նա լսում է մի ձայն, որը մի հասցե է թելադրում և ասում, որ գնա այդ հասցեով: Արթնանալով` վարորդը ոչինչ չի հասկանում և, ուշադրություն չդարձնելով կատարվածին, որոշ ժամանակ անց նորից ննջում է: Քնի մեջ նա դարձյալ լսում է նույն ձայնը և նույն խոսքերը։ Այդպես կրկնվում է երեք անգամ: Վերջնականապես սթափվելով կիսաթմբիր վիճակից` վարորդը, հետաքրքրությունից դրդված, որոշում է գնալ նշված հասցեով։ Մեքենան վարելով` նա հեռանում է քաղաքից և, փնտրելով նշված հասցեն, հայտնվում է քաղաքից հեռու մի տարածության մեջ, որտեղից բավականին հեռու բնակավայրի աղոտ լույսեր են երևում: Չհասկանալով, թե

Փոքրիկ տղան հագավ իր շորերը ցրտին, իսկ հետո ասաց հորը. «Լավ հայրիկ, ես պատրաստ եմ» Նրա հայրը՝ հովիվն, ասաց. «Պատրա՞ստ ինչի՞»։ «Հայրիկ, ժամանակն է դուրս գալ և բաժանել մեր թռուցիկները»: Հայրիկը պատասխանեց. «Տղա՛ս, դրսում շատ ցուրտ է և անձրև է գալիս»: Երեխան զարմացած նայեց հորը և ասաց. «Բայց հայրիկ, մարդիկ նույնիսկ անձրևոտ օրերին պետք է իմանան Աստծո մասին»: Հայրիկը պատասխանեց. «Տղա՛ս, ես այս եղանակին դրսում չեմ գնալու»: Երեխան հուսահատ ասաց. «Հայրիկ, կարո՞ղ եմ մենակ գնամ, խնդրում եմ»: Հայրը մի պահ սպասեց և ասաց. «Տղա՛ս, կարող ես գնալ, ահա թռուցիկները, զգույշ եղիր»։ «Շնորհակալ եմ, հայրի՛կ»։ Եվ սրանով որդին դուրս եկավ անձրևի տակ։ 11-ամյա տղան շրջել է գյուղի բոլոր փողոցներով՝ թռուցիկները

Ես պատասխանում եմ քո աղոթքներին «Խնդրեք և կտրվի ձեզ, փնտրեք և կգտնեք, դուռը թակեք և կբացվի ձեզ» (Մատթևոս 7.7): Տարիներ շարունակ ես թակում, թակում էի այդ դուռը՝ կրկնելով. «Տե՛ր, նորից ես եմ: Ես այստեղ եմ՝ կանգնած դռան առջև: Տե՛ր, արդեն 15 տարի է՝ նույն աղոթքն եմ անում, անվերջ խնդրում, աղաչում Քեզ, բայց թվում է, թե երբևէ ինձ չես լսել ու չես լսում: Այն ամենը, ինչ տեսնում եմ ես իմ կյանքում, անվերջ թակոցից կարմրած ձեռքերս են և այս փակ դուռը: Տե՛ր, արդյոք չե՞ս հոգնել իմ այս աղոթքից և դռան թակոցից»: Աղոթում էի այսպես և մի օր ներսումս մի ձայն լսեցի. «Լռի՛ր և լսի՛ր»: Երբ տրտունջս, լացս ու հարցերս մի կողմ դրեցի և սկսե

Ջերմեռանդ աղոթքը կարող է փոխել ազգը Աղոթքի իմ կյանքում եղել են դեպքեր, երբ Աստված ինձ խրախուսել է աղոթել համարձակ և համարձակ մարգարեական հռչակումներ անել: Ես ուզում եմ, որ իմ սիրտը միշտ լցված լինի ծարավով և փափագով առ Աստված: Այդ խանդավառ ձգտումը ծնում է հնազանդություն, ինչն էլ առաջնորդում է զարմանահրաշ արկածների Նրա հետ, արկածներ, որոնք օգնում են Նրա սրտի և Նրա ճանապարհների ճանաչողության մեջ աճելուն: «Եվ նրանք աղոթք անելիս՝ շարժվեց այն տեղը, ուր որ ժողովված էին, և ամենքը Սուրբ Հոգով լցվեցին. և Աստծո խոսքը խոսում էին համարձակությամբ» (Գործք Առաքելոց 4.31): Տվեք Աստծուն 15 րոպե ձեր աղոթքի մեջ. Նայեք, թե ինչ էր կատար