♥♥♥Սերը չի մեռնում,այն միշտ ապրում է.♥♥♥ ....

Քո մեջ կա այնպիսի մի բան, որը ստիպում է ինձ վեռադառնալ նորից ու նորից,որը ստիպում է ինձ տառապել,որը ստիպում է ինձ չմոռանալ քեզ,ինչն է դա կարոտը?...թե հեռավորությունը..ինչն է ինձ այդպես պահում քո մեջ:Ես գիտեմ դա այն վերջին հույսն է քեզ ևս մեկ անգամ տեսնելու;;;;;;; ԴԱ ՔՈ ԱՉՔԵՐՆ ԵՆ,ՀԱՅԱՑՔՏ, ԱՉՔԵՐԻՏ ԳՈՒՅՆ Է, ԵՍ ԱՅԴ ԳՈՒՅՆՈՎ ԵՄ ԱՊՐՈՒՄ...(Ա,,,Խ)

Մի' օր արի, քամու թևով թեկուզ անձրևելով արի որ բերես, կարոտներս լ’ուռ։ Մի'օր արի, որ էլ չավերենք, էլ չսպասենք, էլ չկարոտենք։ Մի'օր արի, հեռացում էլ չգրկենք իրար փոխարեն։Արի մի օր գոնե արի

"Դու կլսես իմ մասին մի քանի տարուց.. Մենք մի օր կհանդիպենք պատահական դրսում, դու քո սիրուն ժպիտով կնայես ինձ կհպարտանաս, որ ճանաչում ես, իսկ ես... ուղղակի կանցնեմ քո կողքով, ու մտքումս շնորհակալ կլինեմ քեզ ինձ ուժեղ դարձնելու համար.

Ես չգիտեմ ինչ է հավասարակշռված կյանքով ապրելը... Երբ տխուր եմ չեմ լացում, թափվում եմ։ Երբ երջանիկ եմ չեմ ժպտում, փայլում եմ: Երբ զայրացած եմ չեմ գոռում, այրվում եմ։ Ես չեմ վշտանում ես փշրվում եմ:

Սրտիս մեջ մի տիեզերք կարոտ կա ու ծովաչափ զղջում... Ես ուժասպառ եմ: Գրկիս մեջ հուշեր են` քո փոխարեն, մտքիս մեջ` ժպիտդ, որ աչքերիս առաջ պիտի լիներ: Բացակադ խաղում է հոգուս հետ ու ամեն վայրկյան ապտակում ինձ` քեզ բաց թողնելու համար... Ինձ ներել չեմ կարողանում: Սերն ամենակարևորն է կյանքում, բայց մոռացկոտ, մի քիչ էլ նեղացկոտ է, ուզում է անընդհատ իրեն զգացնել տաս, խոսես իր մասին, ցույց տաս իրեն... Հակառակ դեպքում կմարի քիչ-քիչ, անցյալ կդառնա` թողնելով միայն կարոտ, որն օր օրի խեղճացնում է... Երևի զգացողություններից ամենածանրը կարոտն է: Չէ, մի բան էլ կա. կարոտելու հետ գիտակցելը, որ ուշացել ես ու պատիժդ ես կրում կարոտի տեսքով: Սենյակիս ամբողջ տարածությունը դու ես: Ի՞նչ թանաքով ես գրվել օրերիս մեջ,

...♤ Գիտե՛մ, ոչ դու ես Ինձ... մոռանալու... Ոչ էլ կարո՛ղ եմ ես Քե՛զ...մոռանալ... Գիտե՛մ...երկա՜ր ես դեռ տանջվելու... Իզուր փորձելով... գո՛յս մոռանալ... Ինձ մոռանա՛լը... հեշտ գործ չկարծե՛ս... Ա՜խր տեսել եմ... ո՛նց ես խենթանում... Իմ մե՛կ հայացքից...մի թույլ հպումից... Ոնց ես ո՛ղջ մարմնով...հուզմունքից դողում. Տեսել եմ...ոնց ես աչքերիս նայում... Հիպնոսվածի պես...նրա՛նց մեջ սուզվում... Տեսել եմ... ոնց ես վշտից այրվում... Հենց մի վատ բան է հետս կատարվում... Տեսել եմ...այո՛...ու հիշում եմ դեռ... Դողացող մարմնիդ... խենթացնող բույրը... Տեսել եմ...այո՛...իմ հոգում է դեռ... Լուսե ժպիտդ... Քո ջերմ համբույրը... ՈՒ դեռ ասում ես...թե Դու... Կարող ես...Ինձ սրտիցդ հանե՞լ... Ինձնից հեռանալ...ու Ի՛նձ... Մոռան