მორთულადზეებს გაუმარჯოს

მე შენი გული მიყვარს და მისი ნაზი ფეთქვა. მე შენი სული მიყვარს და მისი ჩუმი ლოცვა. მე შენი სახე მიყვარს და მისი თეთრი ფერი. მე შენი მზერა მიყვარს და მისი სითფოს ფრქვევა. მე შენი სიტყვა მიყვარს და მისი ჩემთვის ჟღერა. მე შენი სუნი მიყვარს და მისი ჩემთან ფრქვევა. მე შენი სევდა მიყვარს და მისი ჩემით მოკვლა. მე შენი ფიქრი მიყვარს და მისი ჩემით შობა. მე შენი გრძნობა მიყვარს და მისი ჩემში პოვნა. მუდამ Ჩემ Გულში იქნები

და მაინც მიყვარხარ და მაინც მახსოვხარ, მერე რა თუ შენი პრინციპი იმარჯვებს. ხანდახან შენს გვერდით ვდგავარ და მარტო ვარ, მორცხვ ღიმილის გიგზავნი სულში თუ მიაღწევს, და მაინც მიყვარხარ და მაინც მახსოვხარ, აღარ მწყინს თხოვნებზე ყვირილით პასუხი. მიხსნი რომ ჩემთან ხარ, ვხვდები რომ მარტო ვარ, არ მინდა დაერქვას ყველაფერს წარსული. და მაინც მიყვარხარ და მაინც მახსოვხარ, ვიცი რომ უცხოა სიტყვები ეს, შენთვის. ვსეირნობთ, ვსაუბრობთ და მაინც მარტო ვარ, არ გინდა არც ცდილობ და ჩემიც არ გესმის. და მაინც მიყვარხარ და მაინც მახსოვხარ, არ შევცვლი არაფერს თუნდაც რომ გავგიჟდე. და მერე რა იყო ან თუნდაც რა მოხდა? რომ შენი გულისთვის ყველაფერს ვიტანდე.