დღეს, ჩემმა რვა წლის გოგონამ მაშხალის საყიდლად ფული მთხოვა, უკანასკნელი ხუთი ლარი მქონდა, ამოვიღე და მივეცი.

მაღაზიაში ჩავიდა, ცოტა ხანში უკან ამობრუნდა, რაღაცნაირად კმაყოფილი სახე ჰქონდა, თუმცა არაფერი ამოუტანია. გაკვირვებულმა ვკითხე, მა, არ იყიდე მაშხალა-მეთქი. მიპასუხა, რომ მარკეტის კართან მოხუცი, შავოსანი ქალი იდგა, ხალხს დახმარებას სთხოვდა, ჩემთვის არ უთხოვია, მაგრამ შემეცოდა და მივეციო. მას თორმეტ საათზე სხვებივით არ უსვრია მაშხალა აივნიდან, მაგრამ მისი კეთილი თვალები ყველა ფოიერვერკზე მეტად ბრწყინავდნენ იმ სიბნელეში.
რითმების კავალერი