Бўрондаги япроқ -67 (сўнгги).
-Тинчлик ўғлим, тинчлик. Улардан фарзанд қолганми ортларида. Масалан, қизлари бўлиши керак эди, исми Жумагул!
-Йўқ, уларни битта қизлари бор, аммо исми Жумагул эмас!
Турсунали ота бу гапни эшитаркан ичидан нимадир “чирт” узилгандек бўлди. Нахотки хатолик ўтган бўлса? Кейин рухшунослар айтганидек “олтинчи” туйғуси дарров жавоб топти “балки исмларини ўзгартиргандир” деган илинжда.
-Майли ўғлим, балки исми бошқадир, аммо роддомдан олиб келиб боқишганми ўша қизни?
-Йўғе ота, катта бувим ўзи туққанку. Тағин билмадим, биз у пайтлар бу дунёда бўлмаганмиз,-кулиб қўйди йигит.
-Ундай бўлса бу оиланинг ёши улуғлари борми? Аниқроғини сўраб билсак, а нима дедингиз?
Бўрондаги япроқ -66.
Келган инсонга қараркан вақт хисобини йўқотиб қўйди гўё. Бир пайтлар, хув ўша Турсунали совхозга директор бўлиб, хамма унга раис бува деб мурожат қилган йилларга қайтиб қолгандек. Нақадар яқинлик, қанчалар ўхшашлик! Ажабо!
Холида агар Турсун акаси хозир соқолларига оқ тушган чол тимсолида касалхонада ётганига ишончи комил бўлмаганида эди, ўтмишга қайтиб қолганига ишонган хам бўларди.
-Ассалам аликум!-мехмон русча аксент билан салом бераркан, чап қўлини кўксига қўйиб келарди.
-Валекум ассалом, келинг ўғлим!-Холида хам қўлини кўксига қўйганча алик олди. Темур ўзи тўплаган махлумотлар асосида Холидани бир қарашда таниб олди. Кейин унинг қаршисига юриб келаркан ўзбек
Бўрондаги япроқ –65.
–Болам, сен исботламасанг хам уни қанақа одамлигини яхши биламан. Менам кўриб билиб юраману қилиб юрган ишларини. Аммо, нимасини айтай, қотган лойдан кўза ясамайдилар.
Холидага негадир алам қилиб кетти. Ёнига йўлдош, муносиб ёстиқдош керак бўлганда, рўзғор аравасини тортишда елкадош керак бўлгандаям ўзини бунчалар ночор хис қилмаганди. Хам ночор хам ўнғайсиз... Қизиқ, нега юраги бунчалар тез ураяпти? Хаяжонми бу? Ўғлининг Турсуналига бир оғиз “майли” деган гапини эшитиш учун юрак ховучлаб кутган онларидаям, фарзандлари уни гохи атай гохи адашиб “дада” дегандаям юраги бунчалар питирчиламаганди?
–Буви бўпти, ихтиёрингиз... Менгаям бу гапларн гапириш осонмас. Аммо... аммо
Бўрондаги япроқ –64.
Оқшом пайти оила аъзоларининг барчаси жамулжам бўлиб, кечки овқатга ўтирдилар. Абдулла онасининг олдида ўтираркан, атрофдагиларга бир қараб олди.
–Ювош боланг кўринмайдими Нанош?–сўради хотинидан. Раъногул эрининг бу эркалаб қилинган мурожатидан қайнонаси олдида хижолат бўлиб кетди. Неча марта айтти, бувим олдида исмим айтинг, бўлмаса аяси деб гапиринг, деб. Йўқ, Абдулла ўз билганидан қолмайди. Хохласа “нанош”, “гули” деб гапирвораверарди.
–Акамларникига кетибди.–деди у қимтиниб. Кейин кўз қири билан Холида кампирга қараб қўйди. Кампир келинининг хижолат бўлганини сезгани йўқ, ўзи хам сухбатгга қўшилди:
–Ўша “юввошгина” боланг мендан аразлаб акангларникига қочиб кеттти
Бўрондаги япроқ –63
–Ха тўгри ака, тепага ёки пастга қарасангиз сал билиниб қоляпти. Мен хайронман–да Турсунали ака, ўша пайтлардаям суний кўз бўлганми?
–Бўлган экан–да Валижон. Генерал атай мен учун чет элдан топтириб келганини қаранг.
Ўзи, у томонларда зангори шишадан қилишаркан, аммо генерал амаким жигарранг гавхарлисини топтирибди, осиёликларда кам бўладику зангори кўзлар. Аммо, барибир иккала кўзимга разм солсангиз фарқини сезасиз. Ўзимники тўқ жигарранг, буниси очроқ.
–Турсун ота,–хамшира қиз эшикни очиб кириб келди.–Сизга мехмонлар бор!
–Ие, мехмон атойи Худо–ку, бошлаб келавермайсанми қизим.
–Келишяпти, жиянларингиз экан...
Хонага олтмишдан ошган Басавлат одам кириб келди, ортида
Бўрондаги япроқ –62
Мен кейин хам бир–неча марта Холиданинг кўнглига йўл топишга уриндим.
–Нима қилай менда эмас ихтиёр,–дейди.–Ана, ўғлимни кўндиринг!
Ахмаджон эса бу мавзуда гап бошлашим билан қочиб қолади.
Кейин ўйлаб қолардим, мен унинг оиласи билан чамбарчас боғланганман. Болалари хам ўз отасига қарагандек муомала қилишарди. Айниқса, Ахмаджондан кичкиналари баъзида “дада” деб гапириб юборарди. Бу шунчалар кўп юз бердики, бориб–бориб бу гапга мен хам, Холидаям, хатто–қўшнилар хам кўникиб кетти. Бр куни қизиқ бўлди Валижон. Абдулла етти ёшга қараб кетаётган кунлар эди. Мактабдан бир маллим келиб, Абдуллани бу йил мактабга борадиганлар рўйхатига ёзиб кетибди. Мен туш пайти бир хабар оли
Бўрондаги япроқ –61.
Холида ширяланғоч кўчага чопган набираси кетидан югурди. Муслимбек бувиси ортидан келаётганини билиб қийқириб кулганча чопарди.
–Хой бола, тўхта дедим! Айтганимни қилмасанг чўмбилингни кесиб бобовга бераман!
Муслимбек бунақа ёлғон пўписалардан қўрқармиди? Энасининг хар кунги гапи шуку !
Холида кўчага чиққунча набираси ўзини ариққа отди. Болаларнинг тиззасидан келадиган чуқурликдаги ариқ ёз келгунича болаларнинг жону дили бўлиб қоларди. Ўн ёшдан катталарку Катта анхорга борарди. Муслимбекка ўхшаган кичкинтойларга эса шу ариқ хам бўлаверарди.
–Хах шайтонча, тўхта деганимга қарамайсана? Қани чиқчи, кеқурун сийиб қўясан!
–Эна, битта... яна битта...–Муслимбек бармоқчасин
Бўрондаги япроқ –60.
Мархум эрининг катта опаси кетгандан кейин хам Холида ич–ичидан хайиқиб яшарди. Яна бир кун келиши, тазйиқ ўтказиши мумкинлигини тахмин қиларди. Бошқа опалари хам Муниса опасини тарафини олиши аниқ деб хисобларди, чунки катта опа она ўрнида. Она олдида эса келин иккинчи даражада. Бироқ, бекорга хавотир олган экан. Жума кунларининг бирида жами опа–сингиллар ота ховлига тўпланиб ўтганларни ёд олишди, уларнинг хаққига атаб жонлиқ қурбонлик қилишди. Муниса эса келгандан бери қовоғини очмай, хар икки гапини бирида Холидани гап билан узиб олаверди. Билса хазил билмаса чин қабилидаги бу кинояли гаплар унинг сингилларини хам эътиборини тортди. Улар Мунисадан бу хақда гап олм
added yesterday at 19:33
Аллоҳ учун Аллоҳ десайдим
Аллоҳ учун дўстлашган икки чўпон бўлган экан. Бир куни икковлон сўзлашиб ўтириб, бири дардини айтиб қолибди:
— Дўстим, мен ошиқ бўлдим...
— Аллоҳ хайрли қилсин! Нега маҳзунсан? Кимга ошиқ бўлдинг?
— Подшоҳнинг қизига. Унга етишиш менинг буюк орзуим.
— Шунақами? Нима қилсак экан? Ҳа, топдим. Бир пайтлар мен сафарда ориф зот билан бирга бўлган эдим. Ўша зотдан сўраймиз.
Икки дўст ўша ориф зотнинг олдига бориб, вазиятни тушунтиришибди.
— Бунинг йўли осон, — дебди ориф зот. — Фалон ердаги ғорга борасан, қирқ кун тинмай «Аллоҳ, Аллоҳ, Аллоҳ» дейсан.
Йигит рози бўлиб, ориф айтган ишни бошлабди. Ўн кун ўтибди, ўн беш кун ўтибди. Йигит гарчи тили «Аллоҳ» десада, хаё
added January 23 at 06:05
Ассалому алайкум!
23 январь душанба куни Аллоҳнинг ойи бўлмиш Ражаб ойи кириб келмоқда.
Савбон розияллоҳу анҳудан ривоят этилган бир ҳадисда шундай дейилади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан кетаётган эдик. Бир қабристонга кириб ўтдик. У ерда Аллоҳнинг Расули (с.а.в) бироз турдилар ва шиддатли бир шаклда йиғладилар ва менга қараб шундай дедилар:
Эй, Савбон! Бу ерда ётганлар азоб тортяптилар. Аллоҳга дуо этиб, уларнинг азобини камайтирдим.
Эй, Савбон! Агар булар Ражаб ойида бир кун рўза тутсалар ва унинг бир кечасини Аллоҳга бағишласалар эди, қабрларида азоб кўрмасдилар.
- Эй, Аллоҳнинг Расули, бир кун рўза тутиб, бир кечасини унга бағишласалар,added January 22 at 22:35
Мазлумнинг дуосидан қӯрқинг, чунки уни истагини муҳайё қиладиган қалб оғриғини ӯзидан кӯра кӯпроқ сезадиган Роббиси бор! Фақат қӯлини дуога кӯтарса кифоя бойни камбағалга бахтли инсонни бахтсизга айлантиради Роббиси...
Оилангиз бойлигингиз билан мақтанасиз уни ёнида, мазлумга булар нима? Роббисини севгиси олдида пашшачалик кадри йӯқ сизни матоларингизни...
Лекин сизларга шу ёқади фақат шу дунёда ӯлмайдигандай яшайсизлар, кӯмилиб ӯлинг ӯша матохларингиз билан, қучоқлаб кетинг қабрингизга ҳам...
Дилозор қалбингиз билан мазза қилиб яшанг бу дунё лаззатларида, ахир сиз бир марта яшайсиз бу дунёда...
Уйнаб кулиб бировни бахтсизлиги ярим кӯнгиллар уксиши сабабли бахтли булишиз кере, чунки сиз
added January 22 at 08:08
Аёлни яратаётганида Худо узок ишлаган экан. Куну тун ишлаганини курган фаришта, 6- кун Худонинг ёнига келибди - «нега аёлни яратишга бунча куп вактингни кетказаяпсан Худоим?» деб сурабди.
Худо жавоб берибди: «Чунки мен аёлни мехр билан яратаяпман, хамма нарсага эътибор беришим керак. Масалан, У осон ювиладиган булиши керак. 200 дан ортик кимирлайдиган нуктаси булса-да, нафис харакат киладиган булиши керак. Касал булса, узини узи даволай олиши керак. Бир кунда 18 соатлаб ишлаши керак. Унинг иккита кули бор, лекин у бир пайтнинг узида хамма фарзандини багрига боса олиши керак, шундай кучоклашиши керакки, боланинг хар кандай огриги утиб кетиши керак, бу калб огриги еки бош огриги булиши мумки
added January 21 at 20:01
Ёлғиз аёллардан тилингизни тортинг!!!
У сиз каби ручкасини ўйнатиб пул топаётгани йўқ, ёеи кимларнидир алдаб ёки қайсидир эркакни қўйнига кириб, ёки қайсидир аёлни бахтини яримта қилиб ризқини кесиб кун ўтказаётгани йўқ. Ёлғиз аёл фаррошлик қилса ҳам, кўчаларда ахлат ва хаттоки хожатхона тозаласа ҳам пешона тери билан халолдан топябди. Сиз каби миллионлар ичида яшамаса ҳам ўзига яраша ғурури, ори бор. Бойлик ёки қўлни кири бўлмиш пул олдида ўзлигини асло сотмайди ва йўқотмайди.
Ажрашганларни паст назарда қараётган хурматли одамлар. Сизни Аллоҳ бахтингизни тўкис қилиб яратгандир, балки сизни бардошингиз хаёт синовларига чидамсиздир, шу учундир Аллоҳ сизни синовларла синамаяккандир.
Чунки А
added January 21 at 12:34
Баъзида ҳаммасига кӯз юмиб узоқларга кетгинг келади... Хеч ким тополмайдиган, ӯтмишни эслатмайдиган, қалбинг озорланмайдиган, ӯксик қалбинг билангина яшагинг келади...
Ёлғизлигингдан уксишинг базида жонингга тегади...ӯша ӯксик қалбингни,юрагингни суғуриб ташлагинг келади... Аҳир юраксиз яшаятган битта сен эмаску...
Ҳар кеча қалб яраларинг яна қонайди...қалб ӯзини ӯзи тирнайди...аввалги бегуборлик даврларини соғиниб йиғлайди...жасади касал бӯлсада қалби соғлом эди ӯша вақтлар...
на яшашдан, на ӯксишишдан чарчамади бу қалб...
Неларни орзу қилгандию неларни кӯрди бу боши...
Уни биргина истаги бор...биргина... Майли бу дунёда бахт уни четлаб ӯтсин, ёлғизлик бир умр ҳамроҳи бӯлсин, фақат Жанн
added January 19 at 15:28
added January 19 at 12:54
КИМ ВА НИМА
Яралдию, дунёни кўрди,
Ҳаёт учун, жангга шай турди.
Гоҳ енгилди, гоҳ ғолиб бўлди,
У ким эди, у нима эди !
Ҳар зарбада, бир чоки кетди,
Ямоқ қўйиб, яна жим кетди.
Чандиқлари, товонга етди,
У ким эди, у нима эди !
Ўзи йиғлаб, сўнг, ўзи кулди,
Ўзи қулаб, сўнг, яна турди.
Тўхтамади, илгари юрди,
Бу ким эди, у нима эди !
Югурди хўп, тўрт томон қараб,
Минг тўкилиб, минг бора нураб.
Нафратига, меҳрни ўраб,
Бу ким эди, у нима эди !
Сабр қилди, тилини тишлаб ,
Ёлғон кулди, бағрини ғашлаб.
Йиғласада, ўзгани хушлаб,
Бу ким эди, у нима эди !
Ишқдан ёнди, вайрона бўлди,
Хиёнатдан, хайрона бўлди.
Битта бахтга, бегона бўлди,
Бу ким эди, у нима эди !
Кўксида жим, нимадир ўлди,
Юзи сўниб, сўнг, лаби кулди.
Дунё эмас, ёлғиз у тўлди,
Бу ким эди у нима эди !
Ёзиғида биттагина боб,
Бир хикоя, кичкина китоб.
Ўзи шоху, лек, қалби хароб,
У ким эди, у нима эди !
Чарчадим деб, айтмади бироқ,
Егани ғам кийгани фироқ.
Битта савол, биргина сўроқ,
У ким эди, у нима эди !
Одам эди, у инсон эди,
Номус, виждон ва иймон эди !
Гул Баҳор
Бекобод.11.12.2022
@gulbahor_isroilova
00:28
loading...
Show more