Фаришта
одамга
дебди: - Хохлайсами яшаган
умрингни кўрсатаман.
Одам: - Ха дебди. Фаришта уни
олиб учибди. -
Ана қара босган изингни дебди.
Одам қараса
икки кишини изини кўрибди
ва мени ёнимдаги
иккинчи из кимники дебди.
Фаришта: - Бу меники, бир умр
сен билан бўлганман дебди.
Одам: - Нега унда баъзи
жойлардаиз битта
дебди. Фаришта – У
хаётингдаги энг оғир
дамларинг дебди. Шунда одам
хафа бўлиб: - Сен
мени энг оғир давримда
ташлаб кетганмисан
дебди. Фаришта - У мени изим,
ўша пайтлари мен сени
кўтариб ўтганман дебди . . .