І змоўклі ўжо апошнія званкі,
Наперадзе - пытальных сказаў многа.
Якімі будуць новыя дзянькі?
Пануе ў сэрцы нейкая трывога.
Вядома мне- наперадзе жыццё,
Складаных сказаў дастаткова будзе
І дзе-нідзе , а будзе пачуццё,
Якія ж мы няпростыя ўсе людзі.
Было прасцей у школьныя гады:
Тваім старанням ставілі адзнаку,
Ты добра ведаў формулу вады,
Хоць трошкі быў на ўроках забіякай.
Жыццё свае урокі нам дае
І не дазволіць ўжо спісаць выдатнік,
Бо чыставік тут кожны свой вядзе,
А не заўжды на цвёрдую дзевятку.
Уцякаюць мае міражы,
Я ім ўголас крычу :"Пачакайце!"
І бягу край жытнёвай мяжы,
Толькі чую іх голас: "Бывайце!"
Я крычу, што ёсць сіл у мяне,
Плачу ўслых - іх мой плач не кранае
І не чуюць, што хтось іх заве,
Уцякаюць яны, уцякаюць...
Раптам зніклі мае міражы,
Не спыніла ні крыкам, ні плачам.
Хоть стаю адзінока ў цішы
Ды знайду я рашэнне задачы !
Вось гэта дзень! Вось гэта перспектыва.
Вось гэта шанс, каб дАлей ўсіх паслаць.
Вось гэта дзень! А назва - проста дзіва!
Шукаем луг і будзем спачываць.
Глядзець у неба , усміхацца шчыра.
І водар шчасця, радасці шукаць.
Жыццё зайграе нам вясёлай лірай
І будзе песні гожыя спяваць!
Я кахаю цябе даўно
Доўга, доўга і шчыра, шчыра.
Хай не так, як глядзім ў кіно,
Дзе пачуцці зайграюць лірай,
Дзе танцуе агонь ў вачах,
Дзе з рамантыкай ўсе сябруюць.
Я кахаю і гэта факт.
Хай другія яго не чуюць.
Я кахаю цябе даўно
Доўга , доўга і моцна, моцна.
Хай не так, як глядзім ў кіно,
Бо падчас я бываю злоснай.
Выбачай. Знаю нельга так,
Каб з работы - дамоў праблемы.
Часам факт, гэты просты факт,
Парушае ўсе тэарэмы.
Дзе танцуе агонь ў вачах,
Дзе з рамантыкай ўсе сябруюць.
Я кахаю. І гэта факт.
Ты адзіны яго адчуеш.
P S. без каментарыяў